Şeker Kız Bilge | Texting

🍬İTİRAF🍬

İyi okumalar ⭐💙

🍬

Gözüme gelen ışıkla elimi yüzüme kapattım. Saat kaç?

Elimle telefonumu aramaya başladım. Off bulamadım. Elimi biraz daha uzattığımda bacağımın boşluğa gelmesiyle yeri boyladım. Ah!

Kafamı komodine çarptım. Başım ağrıyor...

Gözlerimi ovuşturup yerimde doğruldum. Telefonum yerdeydi. Elimi alıp ekran kilidini açtım. Gözlerimi kısıp saate baktığımda gözlerim yuvalarından çıkacakmış gibi oldu. Saat 8 mi!

Hızla yerimden kalkıp odamdan çıktım. Off otobüs kaçmıştır şimdi. Tuvalete doğru giderken televizyon sesi geliyordu kulağıma.

"Bilge kaçta geldin dün eve? Sen daha okula gitmedin mi?"

Koşar adım tuvalete ilerledim.

"Anne geç kaldım!"

Rutin işlerimi hallettikten sonra odama geçtim. Formamı üzerime geçirdim. Saçımı gelişigüzel bağlayıp telefonumu cebime sıkıştırdım. Çantamı koluma taktıktan sonra odamdan çıktım.

"Ben gidiyorum anne!"

Spor ayakkabılarımı ayağıma geçirirken annemin sesi geldi kulağıma.

"Dün saat kaçta geldin?"

Yerimde doğrulup anneme döndüm. Neden imalı konuşuyor? Nefret ediyorum!

"Akşam dokuza kadar çalıştım anne. Şimdi geç kalıyorum. Gitmem lazım."

Bir şey demesine fırsat vermeden koşmaya başladım. Ne dersem diyeyim yanlış anlayacak beni. Sanki onun kızı değilmişim gibi davranıyor. Onun için başkalarının kızları değerli. Kendi kızı iyi bir şey yapsın, umrunda değil. Ne diyebilirim ki...

Durağa geldiğimde beklemeye başladım. Şansıma birkaç dakika bekledikten sonra gelmişti otobüs. Hemen bindim.

Ders programını düşünmeye başladım. Matematik... Hamdi hocanın dersi. Allah'tan anlayışlı bir hoca. Hemen kızmıyor.

Otobüsten indikten sonra okula doğru koşar adım yürümeye başladım. Okul bahçesinde kimse yoktu. Ders başladı!

Merdivenleri bitirdiğimde sınıfa doğru koştum. Evet bu sefer tutturdum. Kapıyı çalıp içeriye geçtiğimde Hamdi hoca tahtanın önündeydi. Nefesimi sakinleştirmeye çalışarak konuştum.

"Hocam geç kaldığım için özür dilerim-"

Saçımda hissettiğim hafiflikle gözlerimi sıkıca kapattım. Saçlarım omuzlarıma dökülmüştü. Kancalı toka takmıştım değil mi ben?

Sınıftan gelen gülüşmelerle başımı eğip gözlerimi açtım. Üzerimde hissettiğim yorgunlukla sinirlerim bozulmuştu. Gözlerimi etrafta gezdirip tokamı aramaya başladım.

"Olur böyle şeyler. Otur yerine Bilge."

Hamdi hocanın ılımlı gelen sesiyle gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim. Yerdeki tokamı alıp yerimde doğruluğumda Eren ile göz göze geldim. Gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Kalp atışlarımı hissediyorum. Alel acele gözlerimi kaçırıp sırama geçtim.

"Şimdi bu denklemleri yerine koyma yöntemi ile çözelim."

...

Kollarımı sırama yaslamış hâlde kolumun üzerinde yatıyordum. Üzerimden tır geçmiş gibi hissetmem normal mi acaba?

Sanırım dün çok yoruldum. İçimdeki ses oraya bir daha gitmemem gerektiğini söylüyordu ama çalışmam gerek. Hep benim yüzümden oldu. Ne diye mesaj attıysam? Yanlış ezberlemişim numarasını. Allah bilir hangi rakamları yanlış yazdım?