Şeker Kız Bilge | Texting

🍬TEŞEKKÜR EDERİM🍬

İyi okumalar 🤍☁️

🍬

2 YIL SONRA

Elimdeki bavulu biraz daha kavrayıp yürümeye devam ettim. Kalp atışlarımı hissediyorum. Bursa'dan İstanbul'a geldim. Yine bir tatil arasıyla İstanbul'dayım.

Gözlerimi etrafımda gezdirdiğim sırada telefonumun sesiyle duraksadım. Eren...

"Pembe yakışmış..."

Sesini duyduğumda gözlerim dolmuştu. Her gün konuşsak da şimdi karşımda görecek olmam kalp atışlarımı hızlandırıyordu. Çok özledim.

"Nerdesin?" dedim heyecanla.

Güldü. Gözlerim onu ararken sesi geldi kulağıma.

"Biraz sağa mı dönsen?"

Sağıma döndüğünde bana doğru geldiğini gördüm. Gülümsüyordu. Koşar adım yanına gidip kollarımı boynuna sardım. Kollarını hemen belime sarmıştı. Şükürler olsun.

"Çok özledim..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Kollarımı gevşetip başımı kaldırdım. Gözleri yaşarmıştı. Gülümsüyordu. Kıkırdadım.

"Ben de..."

Elleriyle yüzümü kavrayıp yeni fark ettiğim gözyaşlarımı silmeye başladı. Gülümsüyordu.

Onu izliyordum. Gözlerini gözlerime çevirdi. Çok güzel bakıyordu. Yüzündeki gülümseme eşliğinde alnıma yaklaşıp öptü. Yavaşça benden ayrıldığında gözlerimi araladım. Kalp atışlarımı hissediyorum.

"İyi ki hayatımdasın Bilge'm. Nefes alıyorsun ya, öyle mutluyum ki. Güzel gözlerini benden çekmiyorsun. Seni seviyorum."

Yüz yüze bakıyorduk. Elleri yüzümü naifçe sararken gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim.

"Eren.... Hayatım... Yanına geldim ya, şükrediyorum. Bana hep gülümse olur mu?"

Yüzündeki gülümseme eşliğinde beni kendine çekip sarıldı. Başımı göğsüne yaslayıp kollarımı beline sardım. Eren'im...

...

Kapının önüne geldiğimizde sabırsızca zile bastım. Eren'in gülüşleri geliyordu kulağıma. Ne yapıyım, çok özledim.

"Kraliçem geldi!"

Güneş yüzündeki kocaman gülümesi ile bana doğru gelirken hemen kollarımı açtım. Kollarımın arasına aldım prensesimi. Kucağımda boynuma biraz daha sarılırken yanağına öpücük bırakıp içeriye geçtim.

"Prensesim ne çabuk büyüyor."

Kıkırdadı. Salona doğru ilerledim. Gözlerim İlhan Amca ile Jülide Teyzeyi ararken mutfaktan gelen sesleriyle adımlarımı mutfağa çevirdim. Açık olan kapıdan ilerlediğimde mis gibi kokular burnuma doldu. Konuşmaları arasındaki gülüşleri yüzümü gülümsetirken içimdeki mutlulukla dudağımı araladım.

"Ben geldim!"

Yüzlerini bana döndüklerinde burnum sızlamaya başladı. Çok özledim... Gözlerimin yanışı ile yutkunup gülümsedim. Yüzlerindeki sevinci görebiliyordum.

"Kızım gelmiş." dedi İlhan Amca. Güneş kucağımdan indiğinde hafiften yanan yanaklarımla İlhan Amcanın yanına gidip elini öptüm. Bana sarılmıştı. Kızı gibi görüyordu beni. Babamın yokluğunda baba gibi sahiplenişi ile güçlü hissediyorum kendimi. Sanki babam yanımdaymış gibi...

İlhan Amcadan ayrıldığımda yüzündeki gülümseme eşliğinde konuştu.

"Hoş geldin kızım."