🍬BENDEN GİTME🍬

990 88 155
                                    

İyi okumalar ❤️

🍬

Çıkış zilinin çalmasıyla alel acele toparlanmaya başladım. Şimdi ben nereye gideceğim? Lokanta... Ev...

"Kolay gelsin bacım. Çıkışta yine mesaj atarsın."

Beyzanur'un konuşması üzerine başımı sallamakla yetindim. Lokantaya gideceğim sanırım. Hat almam lazım. Bilmiyorum.

"Görüşürüz kızlar."

Hızlı adımlarla kapıya doğru ilerledim.

"Dikkat et kendine, görüşürüz!" diye bağırdı Serpil. Kendimi hemen dışarı attım. Merdivenden inerken yanlışlıkla bazılarına çarparak gidiyordum. Okuldan çıktım.

"Bilge!"

Duyduğum sesle adımlarım yavaşlasa da tekrar hızlandırdım adımlarımı. Yürüdüm, yürüdüm...

Lokantaya doğru giden kaldırımda ilerlerken kolumdan çekilmemle sendeledim. Hayır ya! Git...

Diğer kolumu da kavramıştı. Her an bayılabilirim. Yüzüne bakamıyorum.

"Evine yürüyerek gitmeyi düşünmüyorsun herhalde?"

"Evime gittiğimi nerden çıkardın? Off bırak beni!"

Kolumu ondan kurtarmaya çalışsam da bırakmıyordu. Bayılmak istemiyorum!

"Lokantaya gideceğini söyleme. Kendi ağzınla söyledin-"

Sinirle başımı kaldırdım. Çatılmış kaşlarıyla bana bakıyordu.

"Evet oraya gideceğim. Sanane!"

Gözlerini kısıp bana baktı. Aklıma gelenle duraksadım. Ya adam ileri giderse?

"Belki karnım aç. Olamaz mı?"

"Benim de karnım aç." dedi gülerek. Hı?

Bir kolumu bırakıp elimi tuttu. Hey, kalbimden haberin var mı senin!

"Ya dursana! Bak yanlış anlayacaklar. Ya ne tuhaf şeysin sen yaa!"

Duymuyor. Bıkkınca mırıldandım.

"Evime gitmek istiyorum."

Onu takip ettiğimde durağın önünde durmuştuk. Yaa tamam affettim.

"Gerek yoktu ya. Sağ ol." dedim mahcupça. Başını bana doğru çevirdiğinde gülümsüyordu. Gözlerimi kaçırdım. Ellerim terliyor.

"Elimi alabilir miyim?"

Elimi çekiştirirken elini biraz daha kavradı. Beni annesinin sözünden çıkmayan çocuk gibi hissettiriyor.

Başımı çevirdiğimde bana baktığını gördüm. Yanan yanaklarımla kısık sesle konuştum.

"Bıraksana elimi. Hadi."

Beni taklit ederek konuştu.

"Neden?"

Ağlamak için kaç dakikam var?

"Şimdi gelir otobüs dayı. Sen otur orda."

Sesin geldiği yöne döndüğümde durağın yavaş yavaş dolduğunu gördüm. Ve okuldan bazı kızlar. Hemen Eren'e döndüm.

"Okuldan kızlar geliyor. Bırak elimi. Çabuk hadi."

Hareketsiz duruyordu. Kolunu çekiştirdiğim sırada tok bir sesle duraksadım.

"Bir sıkıntı mı var kızım?"

Başımı hemen Eren'e çevirdim. Gülmemek için kendini zor tutuyordu. Eren!

Şeker Kız Bilge | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin