Şeker Kız Bilge | Texting

🍬HOŞÇA KAL🍬

İyi okumalar 💙

🍬

Hırkamı giydikten sonra saçımı tepeden bağladım. Adımlarımı kapıya doğru ilerlettim. Kapıyı araladığımda gözlerimi etrafta gezdirdim. Kızlar oturaklara sıralanmıştı. Başımı yanıma çevirdiğimde Eren'i başını elleri arasına almış hâlde oturduğunu gördüm. Yanında babası oturuyordu. Benim için mi bu bekleyiş?

"Bilge..."

Kızların yanıma doğru gelmesiyle gülümsemeye çabaladım. Sarıldılar bana. Burnum sızlıyor, ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Güçlü durmalıyım...

Kızlar benden ayrıldığında gözlerim Eren'e kaydı. Kızarmış gözlerine inat gülümseyerek bana bakıyordu. Dolan gözlerimle başımı eğdim. Ellerim tekrar titremeye başlamıştı. Ellerimi alel acele hırkamın ceplerine soktum.

"Kızım burada oturan akraban var mı?"

Başımı yavaşça kaldırdım. Kızlar beklentiyle bana bakıyordu. İçten içe mahcup olmuş, kendimi kötü hissetmiştim. Amcam oturuyordu burda ama babamla araları iyi olmadığı için görüşmüyorduk. Diğer akrabalarım cenazeye gelirler mi bilmiyorum. Akraba bağlarımız sağlam değil.

"Amcam var ama uzun bir süredir görüşmüyoruz. B-ben arayım, haberi olmuştur belki. Duymuştur."

Alel acele telefonumu ararken Beyzanur'un sesiyle duraksadım.

"Bacım..."

Telefonumu uzatıyordu. Elinden alırken aklıma gelen bir gerçekle sertçe yutkundum. Amcamın telefon numarası bende yok ki...

Telefon ekranından gözlerimi ayıramazken Eren'in sesi geldi kulağıma.

"Bence duymuştur."

İçimde hissettiğim ufak bir rahatlama ile başımı kaldırdım. Eren ile babası birbirlerine bakıyordu. Sanki gözleriyle konuşuyorlardı. Gözlerim kızlara gittiğinde düşünceli hâllerini gördüm. Nerede kalacağıma karar vermeye çalışıyorlardı sanırım. Gözlerimi kırpıştırıp dudağımı araladım.

"Cenaze ne zaman?"

Sesim cılız çıkmıştı. Eren başını bana çevirip sakin bir sesle konuştu.

"Yarın..."

Durdu. Gözlerini birkaç saniye kızlara çevirip tekrar bana döndü. O sırada İlhan amca konuşmaya başladı.

"Kızım, Jülide teyzen ile Güneş seni bekliyorlardı evde. Kız kıza sohbet edersiniz."

Sözleri üzerine gözlerimi kızlara çevirdim. Onların da ailevi sorunları olabiliyordu ve ortam uygun olmayabilirdi. Onlara hak verdim. Eren ve babası en son çare olarak bunu düşünmüştü.

"Tamam."

...

"Bilge ablam gelmiş!"

Koşarak bana geldiğinde kollarımı açtım. Kısa kollarını belime sarmıştı. Çok tatlı.

"Hoş geldin Bilgecim. Masayı hazırladım. Yemek yiyelim."

"Hoş buldum."

Jülide teyze üzerindeki önlüğü çıkartırken gülümsemiştim. Yüzündeki gülümseme gitgide büyürken başını Eren'e çevirdi.

"En sevdiğin yemek var bugün."

"Sulu köfte!"

Güneş'in atılmasıyla Jülide teyze gülerek mutfağa doğru ilerledi.

"Hadi ellerinizi yıkayıp gelin."

İçimden gelen gülme isteğini bastırırken Güneş elimi tuttu.  Yürümeye başladığında onu takip ettim.