Şeker Kız Bilge | Texting

🍬ŞİİR🍬

İyi okumalar ❣️

🍬

Okulun kapısından içeri girdiğimde bahçede öğrencilerin olması ile gülümsüyorum. Rahatça okula girebilirim.

Okula doğru ilerlerken bazı bakışların bana dönmesi ister istemez rahatsız etmişti beni. Kimisi sadece bana odaklanırken kimisi bana bakarak yanındaki arkadaşının kulağına bir şeyler söylüyordu. Adımlarım yavaşlamış, bende ne sorun var diye düşünmeye başlamıştım. Belli etmemeye çalışarak üzerimi kontrol ettim. Her şey olması gerektiği gibiydi. Üzerimde formam dururken saçımın düzenli olması için örgü yapmıştım. Neler oluyor, anlamıyorum.

"Günaydın..."

Kulağıma dolan sesle başımı çevirdim. Eren gülümseyerek bana bakıyordu. Mutlu olmuştum.

"Günaydın..."

Bir müddet bana baktıktan sonra başını çevirip gözlerini etrafta gezdirdi.

"Neden herkes bize bakıyor?"

Sorusu üzerine mırıldandım.

"Sen gelmeden önce ben de bu soruyu kendime sordum."

"Anlaşılır ne de olsa."

Bana döndüğünde başımı hafifçe salladım. Okula girdik. Merdivenlerden çıkarken tekrar sesi geldi kulağıma. Gülümsüyorum.

"Kahvaltını yaptın değil mi?"

"Yaptım. Sen?"

Başımı kaldırıp beklentiyle ona bakarken gitgide büyüyen gülümsemesi ile konuştu.

"Ben de yaptım o zaman."

O ne demek şimdi?

"Yani yaptın?"

Gözlerimi kısıp ona baktığımda güldü. Aç mı yani? Off!

"Kantine inelim hadi. Sen nasıl aç evden çıkarsın, anlamıyorum." dedim sıkıntıyla. Kendimi kaptırmış hâlde devam ettim.

"Jülide teyze seni böyle göndermez ki-"

Yani öyle birine benziyor.

Eren gözlerini kırpmadan bana bakarken yanaklarım hafiften yanmaya başladı. İçime kaçmış sesimle devam ettim.

"En azından yumurta kırsaydın kendine."

Yüzünde beliren gülümseme ile hemen önüme döndüm. Yanaklarım!

"Bilge... Kalbine sarılmak istiyorum."

Hı?

Şaşkın şaşkın ona bakarken zil sesiyle irkilmiştik. Kalp atışlarımı hissediyorum. Ellerim terliyor.

Sınıfın önüne geldiğimizde Eren kapı kolunu kavradı. O sırada ellerimi pantolonuma sildim.

"Bilge..."

Eli hâlâ kapı kolunda duruyordu. Ürkekçe başımı kaldırdım. Gülümsüyordu.

"Ben normalde de kahvaltı yapmam. Kahvaltı yapmayı sevmiyorum."

"Hiç mi?"

Kısaca gülüp başını çevirdi. Hı?

"Hiç."

"Anladım." dedim durgunca. Karnı aç değil mi?

Elimde hissettiğim baskıyla yanıma döndüm. Elimi tutmuştu. Kalp atışlarım hızlanmıştı. Konuşması üzerine şaşkınca ona baktım.

"Karnım aç değil."

"Hı hı..."

Güldü. Elini elimden çektiğinde önüme döndüm. Şaşkın oldum!