Şeker Kız Bilge | Texting

🍬AĞLAMA🍬

İyi okumalar ❤️'

🍬

Yanağımda hissettiğim baskıyla gözlerimi aralamaya başladım. Burnuma yumurta kokusu geliyordu. Yanaklarım gitgide kasılırken gördüğüm kişiyle duraksadım. Güneş...

Gözlerimi tedirgince etrafta gezdirdim. Bir süre bu hâlim devam etmiş, Güneş'in sesiyle bu hâlimden sıyrılabilamiştim. Güçlü olmalıyım...

"Günaydın kraliçem."

Tatlı tatlı bana bakıyordu. Ama ben seni yerim.

"Günaydın prensesim."

Kıkırdadı. Kollarımı ona sarıp yanağına öpücük bıraktım. Gülüşlerimiz birbirine karışırken zil sesiyle duraksadım. Aklıma gelenle yerimde alel acele doğrulmaya başladım. Ayağımı koltuktan sarkıtırken diğer ayağımın boşluğa gelmesiyle yere düştüm. Ah...

"Bilge abla..."

Güneş'in ağlamaklı çıkan sesiyle hemen yerimde doğrulmaya çalıştım. O sırada sesimin canlı çıkmasına özen göstererek konuşmuştum.

"Ayy koltukta uyuya mı kalmışız?"

Burnunu çekip başını salladı. Güneş'i kucağıma aldığımda yüzünde gülümseme belirdi. Gülümsüyorum.

Gözlerimi hızla kapıya çevirdim. Kapı kapalıydı. Acaba mutfağa mı geçtiler?

"Bardakları ayarlıyorum anne."

Eren?

"Abimgil gelmiş!"

Güneş kucağımda kıpırdanırken atıldım.

"Yüzümüzü yıkayalım mı?"

Başını sallayıp gülümsedi. Hızlı adımlarla banyoya geçtik. Rutin işlerimizi hallettikten sonra mutfağa doğru ilerlemeye başladık. Çekiniyordum içten içe. Heyecanlanıyorum da...

Mutfağa geçtiğimizde burnuma güzel kokular gelmeye başlamıştı. Ne yapmam gerekiyor şimdi?

"Anne, Bilge ablam düştü."

Başımı hızla kaldırdım. Eren tedirgince bana bakıyordu. Ve şey gibi. Bilmiyorum.

"Nasıl oldu Bilge?"

Yanan yanaklarımla başımı çevirdim.

"Öyle bir anda oldu. Sıkıntı yok." dedim gülümsetmeye çalışarak. Jülide teyze dalgınca başını salladı.

"Kraliçem..."

Kulağıma dolan şirin sese döndüm. Sandalyeyi çekmiş, oturmamı bekliyordu. Ya ama ben seni yerim.

Sandalyeye oturduğumda yüzümdeki gülümsememle dudağımı araladım. Ve bir ses daha...

"Prensesim..."

Aynı anda konuşmuştuk. Başımı kaldırdığımda Eren ile göz göze geldim. Ben onun burda olduğunu unutuyorum ama...

Güneş'in kıkırtısı ile önüme döndüm. Ellerim terliyor.

"Oğlum çayları koyar mısın?"

İlhan Amcanın muzip çıkan sesiyle deve kuşu olmak istedim. Ben çok şaşkın bir şey oldum ama!

Gözlerimi ürkekçe kaldırdığımda Eren ayağa kalkmıştı bile. Yaa en azından çayları ben doldursaydım. Konuşamıyorum da. Off!

"Baba... Bilge ablam hep bizimle kalıcak de mi?"

Gözlerim İlhan Amcaya gittiğinde gülümsüyordu. Devam etti.

"Ben onunla çok güzel oyunlar oynuyorum. Hiç gitmicek de mi?"