EVENTUALLY, Luigie got her eyesights back. Her temporary blindness is caused by some swelling inside her head near in the eyes nerves. It's one of the rarest cases as per the doctor. Kung aabutin pa marahil iyon ng ilang araw ay baka posibleng hindi na bumalik talaga ang paningin niya.
Pagkatapos nang maraming tests at exam sa kanya ay pinalabas na rin siya nang makasigurado ang mga ito na maayos na siya. May mga pinainom rin sa kanya pero sinigurado naman sa kanya ng mga doktor na hindi maaapektuhan ang pagbubuntis niya. It was the long three days of her life. Not seeing anything within these days bring her to a perfect storm.
Minsan hindi na rin niya alam kung ano ang mararamdaman sa ginagawa ni Jarreus. Halos hindi na ito umuuwe. Aalis lang ito at babalik rin agad. She was always shooing him away but he stays. Hindi lang ito dumidikit sa kanya pero alam naman ng lahat na nakasunod lang ito sa kanila.
She will be staying in their house. Matagal na rin mula nang huli na bumalik siya doon. Madalas ay sa condo unit lang siya nananatili kapag nasa Pilipinas. Mula nang kumita na siya ng sariling pera ay literal na bumukod na siya.
Kasama niya si Vladimir dahil bukod kanino ito lang ang mas pinagkakatiwalaan niya. Pagpasok pa lang nila sa balkonahe ay alam niyang wala pa rin nagbago. Kahit sa arrangement ng gamit ay parehas pa rin.
"Luigie, welcome back."
Nilingon niya ang Daddy niya. Kasama ito sa pagsundo sa kanya. She felt the familiar warmth of his voice. Hindi na niya matandaan kung kailan siya ginamitan ng ganoong kalamyos na boses ng ama.
Napatango lang siya.
Hindi na niya matandaan kung kailan ang huling naramdaman niyang may pakialam ito sa kanya. Dahil lagi naman pakiramdam niya noon ay wala itong pakialam sa kanya. Kaya nga hinayaan siya noong mga kabataan niya na dalhin sa probinsiya ng lolo niya. She was just something he can't get rid off.
"We will go upstairs, Dad." Paalam niya.
Tipid na ngumiti ang ama.
Sumunod ang kaibigan sa kanya. Binuksan niya ang pinto ng kuwarto niya. Nagulat pa siya nang maabutan ang dating silid. Katulad nang ibang parte ng bahay ay wala rin nagbago. Hindi tuloy niya mapigilan mag-isip ng dahilan. She was eighteen or nineteen back then the last time she went to that house. Mula niyon ay hindi na niya binalak bumalik.
Umupo siya sa dulo ng kama niya. Her room stays the same. Kahit nga pagkakaayos ng mga gamit niya ay hindi nagbago. Kinuha niya ang music box na niregalo ng lolo niya sa loob ng drawer niya noong sixteen birthday niya. It is still there. She opened the music box and it creates lovely musical notes.
She kept silence. Kung may pamimilian lang siya ay ayaw niya umuwe doon.
"Are you okay, Lu?"
Nilingon niya ito. "Puwede ba ko sumama sa'yo mamaya? I don't want to stay here."
Umiling ito.
She pouted. Alam niya na hindi papayag ang Daddy niya. Isa, ayaw rin niya maging pabigat sa kaibigan. Pero hindi niya gusto mag-stay doon. Kung ayaw niya makasama si Jarreus, ganoon rin sana ang ama niya. She live her life without him and she can again now. They are not yet okay, and maybe they will never be.
"But could you stay here in my room tonight, right?"
Nanlaki ang mga mata nito.
"Are you out of your mind? Your Dad and your husband will gonna kill me." Ani Vladimir sa purong lengguwahe nito.
She took a deep breath. His true identity is a big secret they still keep.
"Don't worry, Thea back from Samar this morning. She can sleep here with you."
BINABASA MO ANG
Give Me Love
General FictionHAS MATURE CONTENT! Luigie has everything. Marami rin ang humahanga at nagmamahal sa kanya pero sa kabila ng lahat ay may kulang padin sa buhay niya. How can you fully love someone who's inlove with someone else?
