Chapter Twenty

86 4 0
                                    

LUIGIE wasn't in the mood the whole time. They eat lunch together and bought baby stuffed. Hinayaan lang niya si Jarreus ang pumili dahil lalaki naman ang anak nila. Mukhang nage-enjoy din ito sa pagbili ng mga gamit. Halos ubusin na nga nito ang lahat nang nakikita sa department store.

"He will grow bigger after months, Jarreus. Kaunti lang ang bilhin natin." Sabi niya nang may pinakita na naman itong damit sa kanya. This time, a baby T-shirt with a print of "I'm dad's best boy" and it is kinda cute.

"I want the best for him." He smiled ear-to ear, with sparking eyes looking at her. "The best for our boy,"

Alam niya iyon at lahat ng ginagawa ni Jarreus ay naa-appreciate niya. It is his son, first exactly. Their child together. Hindi niya mapigilan ang mga what-ifs kung tinuloy niya ang pagbubuntis noon. Naiba kaya ang sitwasyon nila ni Jarreus ngayon? It is either for good or bad.

Napangiti siya. He had the genuine smile she have ever seen. "Alam ko. You will gonna be a great Dad."

Saglit na natigilan ito. Napatikhim siya at umiwas ng tingin.

Kumuha ito muli ng isang damit.

"But you want this?"

May tinaas na naman itong damit ng baby sa harap niya. They continue to shop for the baby stuff. In the end, she let him decide. Alam niyang hindi papatalo ito pagdating sa baby nila. Pagkatapos ay lumabas na rin sila sa department store nang halos mabili na nito ang lahat. While they are walking she saw a cotton candy store. Bigla ay natakam siya.

"You want that?" he asked slowly.

She didn't realize she stop walking. Gusto niya pero hindi niya alam kung paano sasabihin na gusto niya. Ayaw niya sana manghingi ng kahit ano. Kahit pa sa cravings niya. Annulled na sila. Hindi na niya asawa ito. Wala siyang karapatan pa humingi ng kahit ano kahit buntis siya. Ginusto niya iyon, kaya dapat tanggapin niya.

Nilingon niya si Jarreus at ngumiti lang.

"Gusto mo ba? Bibili ako."

Tinignan lang niya ito. Mukhang okay si Jarreus pero iyon nga ba talaga ang nararamdaman nito? "I'm sorry, dapat hindi na kita pinapahirapan."

He shrug his shoulder. "It is nothing to worry, kahit ano para sa inyo."

Pinilig niya ang ulo at nagsimula na muli maglakad.

"Are you tired?" Habol nito sa kanya.

Tuloy-tuloy lang siya maglakad.

"I hate it." She mumbled.

"Luigie—"

"I want you to stay in my place." she cut him off.

Napakurap ito. "You what?" he looked shock.

She pout. "Ayaw mo?"

Mabilis na umiling ito at hindi mapigilan ang malaking ngiti. "Of course I want. I didn't expect this after the annulment process."

Nagbaba siya ng tingin. She felt ashamed. "Ang impokrita ko 'di ba?"

Maybe because it is her hormones. Hindi niya mapigilan ang maluha. "I wanted to end everything between us but here we are...I'm here saying that I wanted you to stay in my place kahit annulled na tayo."

Give Me LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon