Chapter 12 ( သူ႔မေလ်ွာ့ရင္ ကိုယ္ေလ်ွာ့ရေသာ ဘဝ) Z/U

1.7K 246 14
                                    

Zawgyi

ဟယ္ရီတို႔ ဆင္းလာေတာ့ ဒေရကိုက ဟယ္ရီကို ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့...
သူ႔တံျမက္စည္းပ်ံကို ယူၿပီး သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနသည္..ဟယ္ရီသိပါသည္.. ဒေရကိုတစ္ေယာက္သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီဆိုတာ...ဟယ္ရီဒေရကို႔ဆီသို႔ သြားမယ္အလုပ္တြင္..ဆစ္ထရစ္က လွမ္းေခၚသည္

"ဟယ္ရီ!ငါတို႔ အေဆာင္ျပန္ၾကမယ္ေလ..ငါမင္းကို အေဆာင္ေ႐ွ႕လိုက္ပို႔မယ္..ငါေျပာစရာ႐ွိလို႔"

ဟယ္ရီတစ္ေယာက္ နည္းနည္းေလး ေတြေဝသြားသည္..
စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ဒေရကိုဆီ သြားရမလား...
ေျပာစရာ ႐ွိတယ္ဆိုတဲ့ ဆစ္ထရစ္ဆီ သြားရမလား..?

ဒေရကိုကေတာ့ သူ႔ကိုလွည့္ေတာင္မၾကည့္..ငါ့ကို အေရးမလုပ္တဲ့လူဆီ မသြားႏိုင္ဘူး....အျမဲတမ္းငါပဲ အေလ်ာ့ေပးၿပီး ေခ်ာ့ေနရတာ..မင္းအလွည့္ေရာက္ၿပီ..ဒေရကို!

"ငါလာၿပီ...ဆစ္ထရစ္"

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒေရကို႔ကို အရြဲ႔တိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ဆစ္ထရစ္နဲ႔ အတူသာ အေဆာင္ျပန္ဖို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္..
ဟက္...ဘာတက္ႏိုင္ေသးလဲ?မက္ဖြိဳင္း😏...

ဒေရကို ဟယ္ရီရဲ႕ အသံကိုၾကားေတာ့ လွည့္ၾကည့္မိသည္... ဆစ္ထရစ္ဘက္ကို ေျပးထြက္သြားတဲ့ သူ႔အခ်စ္ဆံုးေလး... ဟယ္ရီရာ ဒီမွာ ငါစိတ္ဆိုးေနတယ္ေလကြာ..မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ငါ့ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘူး...အစကတည္းက သူ႔နားကိုလာေသာ ဟယ္ရီ ကို ဒေရကို ေတြ႔ပါသည္..သူစိတ္ဆိုးမိတာ အျပစ္လား..အေခ်ာ့ခံခ်င္မိတာ အျပစ္လားကြာ...

ဟယ္ရီကေတာ့ ဆစ္ထရစ္နဲ႔အတူ အေဆာင္ကို ျပန္လာသည္..ေျပာစရာ႐ွိသည္ဆိုေသာ ဆစ္ထရစ္က သူ႔ကို ဘာမွမေျပာေသး...

"ဆစ္ထရစ္! မင္းငါ့ကို ေျပာစရာရိွတယ္ဆို"

ဟယ္ရီကပဲ ေနာက္ဆံုးေမးလိုက္ရသည္..

"ေအာ္..ေအး..ေျပာမယ္!ငါတို႔ေက်ာင္းကို ေမွာ္နက္ဆရာအသစ္ေရာက္တယ္ သိလား"

"ငါမသိဘူး!ေနအံုး..မင္းအဲ့ဒါေျပာမို႔လား"

"ဟုတ္တယ္ေလ! ငါ..အဲဒါကိုေျပာမလို္႔..အဲ့ဆရာကပ႐ုိ (Pro) ႀကီးဆိုပဲ..ပါေမာကၡ ဒမ္ဘယ္ေဒါ ကိုယ္တိုင္ေခၚထားတာတဲ့"

It's called Drarry ✔✔ ( completed)Where stories live. Discover now