Chapter 23 ( မင္းက အေျဖာင့္ပဲ)Z/U

1.6K 224 20
                                    

Zawgyi

"မစၥတာ ေပၚတာ!မစၥတာ ေပၚတာ!ထေတာ့ကြဲ႔"

မဒမ္ ပြန္ဖေရ ၏အသံေၾကာင့္ ဟယ္ရီ ႏိုးလာခဲ့သည္..မေန႔ညက ဒေရကိုနဲ႔ စကားမ်ားၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲမသိ..ဒေရကို ဆိုမွ..သူေရာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားၿပီလဲ..။

______________________

ဒေရကို ႏိုးလာသည္ႏွင့္ မဒမ္ပြန္ဖေရကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး အေဆာင္ကို ျပန္လာခဲ့သည္..မေန႔ညက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥအတြက္ သူ ဟယ္ရီႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္ မဆိုင္ခ်င္ေသးပါ...

2 ႏွစ္ေက်ာ္ မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့ရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြဟာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္...။

ဒေရကို သူ႔အေဆာင္က ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ရင္း ဟယ္ရီနဲ႔သူ႔ရဲ႕ လက္႐ွိ ဆက္ဆံေရးကို ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္...
ယခုသူတို႔သည္ သူငယ္ခ်င္းလည္း မဟုတ္ ၊ ခ်စ္သူလည္း မဟုတ္၊ ဘာမွမဆိုင္ေတာ့သည့္ သူစိမ္းေတြသာ ျဖစ္ၾကေတာ့မည္လား?

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ကို ပူေလာင္လြန္းပါတယ္....

"ဘာေတြ ငိုင္ေနတာလဲ?ဒေရကို!"

ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၿပီး ေငးငိုင္ေနတဲ့ ဒေရကို႔ကို ပင္စီ ျမင္ေတာ့ ေမးၾကည့္မိသည္...

ဒေရကို အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည့္ ပင္စီ..

ပထမႏွစ္ကတည္းက ဟယ္ရီ သဝန္တိုမွာစိုး၍ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ အေရာတဝင္မေနတတ္ေသာ ဒေရကို သည္ ဟာမြန္နီ ကိုေတာင္ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ မသတ္မွတ္ခဲ့....

သူအားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြ စိတ္တိုေနတဲ့အခ်ိ္န္ေတြမွာ သူ႔ေဘးနား ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာ ပင္စီ ကို သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ သတ္မွတ္မိသည္..

ပင္စီက သူ႔လက္ထဲက ေပါင္မုန္႔ကို ကုိက္ရင္း ဒေရကို႔ေဘးသို႔ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္...

"စားဦးမလား?"

သူမအက်ႌအိတ္ထဲတြင္ အျမဲေဆာင္ထားေသာ ေပါင္မုန္႔ကိုထုပ္ကာ ဒေရကို႔ကို ေပးလာသည္...

It's called Drarry ✔✔ ( completed)Where stories live. Discover now