Olağandışı

12. Bölüm

🌼

10 dakika içinde elinde sodalarla geri dönüyordu. Bana sodamı uzattı. Pipet getirmemişti. Pipetsiz içemiyordum oysaki. Şimdilik bunu görmezden gelmiştim. Sessizliğimizi ilk olarak o bozmuştu.

"Neyli seviyorsun bilemedim o yüzden karpuzlu getirdim. Ama yarısını bitirdiğine göre seviyorsundur diye düşünüyorum." dedi gülerek. Sırıtmasa olmuyor muydu? Neden sırıtmadan konuşamıyordu önemli olan buydu bence.

"Benim için farketmez. Her şekil seviyorum sodayı." Evet seviyordum ama 3 yıl kadar önce sade soda içmeyi bırakmıştım. 15 Eylül 2018 Cumartesi 'den beri...

En sevdiği içecekti. Her cumartesi illaki alırdı. Cumartesileri bizim abur cubur günümüz olurdu. Cips, çikolata getirir o sade soda ben ise çikolatalı sütümü içerdim. Bana soda içmemi istemediğini mideme zarar vereceğini söylerdi. Sadece 14 yaşındaydım. Sodanın mideme zarar vermeyeceğini biliyordum ama kıramazdım onu. Ama gizliden hep içerdim. Yakalasa bile kızmazdı. Uyarırdı hep. Durmadan, kızmadan... Bana hep küçük bir çocukmuşum gibi çikolatalı süt alırdı. İçmeyi sevmezdim ama hiç bir zaman içmemezlik etmedim. Son kez bana çikolatalı süt aldığında, son kez onunla abur cubur yediğimizde , son kez sade sodasını içtiğinde ölümünden 1 hafta önceydi; 8 Eylül 2018 Cumartesi...

Öldüğü haberini aldığımda Bade yanımdaydı. Cansel'in babasıyla bir işi çıkmıştı 1 saat sonra gelecekti. Babam aramıştı. O anki konuşmamız hep aklımdaydı. Geceleri rüyamda her zaman o anı tekrar tekrar yaşardım.

Telefonum çalmıştı. Bade'yle okuldaki Sude'nin taklidini yaptığımızdan gülüyordum. Telefonu gülerek açmıştım.

"Efendim babacım?"

"Kızım bir şey diyeceğim ama heyecan yapmak korkmak yok tamam mı?"

"Baba söylesene ne oldu? " Sessizlik...

"Birine bir şey mi oldu? " Ses yok...

"Anneme mi bir şey oldu? Baba konuşsana!"

"Kızım... Annen... Trafik kazası yapmış..." Hıçkırıklarından konuşamıyordu bile. Yatağımda oturmuştum. Bade karşımdaydı. Bir anda gözlerimden yaşlar süzülmüştü. Bade bağırıyordu ama sesi çok uzaktaydı. Anlamıyordum.

Her şey bir anda gerçekleşmişti. Annemin cesedinin arabanın içinde bulunmamasını öğrenmem, her tarafa bakılması ama yinede bulunmaması... "Anne nerdesin hadi çık ölmediğini görsünler", "Anne nerdesin? Bak abur cuburlarımız evde sodada aldım sana hadi çık ortaya da yiyelim" diye sayıklayarak babamın kucağında uyuyakalmam...

"3! 3 oldu..." anlamadığımı ifade eden gözlerimi ona çevirdim.

"Ne 3?"

"Dalıp gitmelerinin sayısı 3 oldu." Ne diyecektim bilmiyordum sadece kafamı sallamakla yetindim.

"Hadi gel boş dersimiz bitti. Türkçe dersimize geçeceğiz. Kalk daha fazla oyalanmayalım" Konuşmuyor sadece başımı sallıyordum. Derse geçtik.

🌼

"Ya gidin siz işte gelirim sonradan ben" Sınıfın içinde durmuş Bade ve Cansel'le didişiyordum. Emre daha çıkmamıştı takip edecektim. Ama tabi arkadaşlarım müsaade ederse!

"Yok canım sonradan gelmek. Hadi düş önümüze." Bade ısrar ediyordu.

"Of gelmeyeceğim şimdi anla "