Olağandışı

9. Bölüm

🌼
Bölüm yayınlamadığım günlerin telafisine bugün ne kadar yazabilirsem o kadar yazacam. Bundan sonra ise 15 günde bir çarşamba günü yeni bölüm gelecek!

🌼

Gözlerimi tahtanın önüne diktim...

"Aşk olsun güzelim. Bilmesem beni ilk defa görüyorsun sanacam. Hayırdır neden beni gördüğüne bu kadar şaşırdın?"

Cansel ve Bade durumu anladıklarında lavaboya gitmeme yardımcı oldular. Ne yapacağımı ilk defa bilmiyordum. İlk defa düşmemiştim ama ilk defa bu kadar sert düşmüş ve toparlayamıyacağımı hissediyordum. Elime yüzüme su çarptım. İyiyim anlamında başımı salladım. Ne yapacaktım? Asel bence bilmiyormuş gibi yap. diyordu içim, kalbim. Beynim ise gidip söylesene herşeyi biliyorum diye ne duruyorsun? Kalbimimi dinleyecektim beynimi mi? Bade ve Cansel bir şeyler diyordu. Anlamıyordum. Sanki fransızca konuşuyorlardı. Muslukların karşısındaki duvara yaslanmış yerde çökmüş bir durumda buldum kendimi. Ne ara çökmüştüm?

"İyi değil bu baksana duymuyormuş gibi bomboş gözlerle bakıyor Bade!"

"Asel... Asel iyi misin? Bak bakıyım bana"

"Olmuyor işte delirdi net delirdi!"

"Abuk sabuk konuşma Cansel! Neler olduğunu kafasında toparlamaya çalışıyor sencede normal değil mi? Sınıfa hiç tanımadığı biri geliyor yanına oturuyor. İçinde bir dürtü oluşuyor ve takip ediyorsun o çocuğu. Fabrika gibi bir yere gidiyor. Hem gerçek ismini öğreniyorsun hem gerçek kimliğini. Annenin ihanetinden bahsediyorlar içerideki adamla ve ihaneti sen ödeyeceksin deniyor! Ne yaparsın!? "

"Bilemezdim herhalde...."

"O zaman kapa çenenide kıza yardım edelim!"

Ayağa kalktım. Sınıfa ilerledim dersin başlamasına 2 dakika vardı. Nefesim gene içime dolmuyordu. Yapamıyordum. Olmuyordu. Gözüm karardı. Sesler boğuklaştı....
🌼

"İyi mi?" Bade miydi bu?

"Şuanlık evet. Fazla heyecan yapmış. Tansiyonu çıkmış. Önemli bir şey yok şuan. Her şey yolunda." Bu kimdi?

"Yanında kalmamızda bir sakınca olmaz değil mi?" Cansel ağlıyor muydu?

"Olmazda annesiyle babasına haber vermelisiniz."

"O-onun annesi ö-öldü." Cansel ağlayınca sesin tizleşiyor ağlama gözünü seveyim.

"Başınız sağolsun bilmiyordum. Babası?"

"Haber verdim şuan. " Bak Bade'ye Cansel ağlıyor mu? Tamam ağlama faslını geçiyorum biri bana ne olduğunu anlatacak mı? Yoksa kendim mi bulayım? Niye karanlık burası? Işıkları açsanıza kızım!? Aa gözlerim kapalıymış. E hani açılmıyor bunlar?

"Yanında kalmanızda bir sakınca yok. Ama uyanırsa fazla yormayın küçük hanımı."

Abicim sen kimsin ve küçük hanım kim ben mi küçüğüm pardon?

"Kızlar ne oluyor?" Aa babacım hoşgeldin.

"O uyansın sana anlatır." Hemen bana kitle zaten Bade!

"Sadece şu kadarını anlatıyım Ömer amca. Asel bu 2 hafta içerisinde çok şey yaşadı ve sonunda dayanamadı tansiyonu fırladı." Anlatımınıza düştüm Cansel hanım! Ben mi dayanamadım? Halbuki dayanıyordum fakat kendimi kontrol edememiştim.

Gözlerimi açtım. "Ben mi dayanamadım pardon? Kendimi şuan koyvermiş olmam dayanamadığım anlamına gelmez. " dedim zorla. Gardımı düşürmemeliydim ve güçlü kalmak zorundaydım. Bunu yapmalıydım.

🌼

"Ömer Aksoy?" dedi içeri giren hemşire.

"Buyrun benim?"

"Benimle gelebilir misiniz? Hastanın işlemeleri için lütfen."

"Tabi 2 dakikaya gelirim."

"Tamam Ömer Bey."

"Şimdi gidiyorum hastane işlemlerini halledeceğim. Geldiğimde her şeyi anlatacaksınız. Eğer bir şeyi bile atlarsanız külahları değişeceğiz. " dedi babam ve çıktı.

"Bravo Asel hanım bravoo. Ödümüzü kopardın!" dedi Cansel.

Oturdum. Sırtımı yatağın başına yaslayarak biraz yayıldım. Kollarımı bağladım.

"Kusura bakma" dedim.

"Ee herşeyi neden anlatmadın Ömer Amcaya söyle bakalım?Vardır bir bildiğin senin diye hiç bir şey anlatmadık." dedi Bade.

"Bilerek anlatmadım. Bazı şeyleri bahane ederek anlatmaktan hep kaçtım. Mesela yorgun olmasını. Geç gelmesini vesaire..."

"İyi de neden?" dedi Cansel.

"Çünkü yapacağı şey belli. Beni okuldan alacak. Başka bir şehre taşınacaz. Hayatı sıfırlamaya çalışacak. Babamı birazcık tanıyorsam bunu kendine tek çözüm yolu olarak belleyecek. Ben buralardan, sizden,okuldan gitmek istemiyorum. Bu şehir benim evim. O okul benim okulum. Başka yerde yapamam. Annemle ilgili ne oluyorsa hepsini öğreneceğim. Ona hiçbir şey söylemeyeceğim. Kendi kendime çözemesemde siz varsınız. İlk önce sizi saf dılı bırakacaktım size zarar gelmesin diye. Ama o gün o sözü söyledin Bade ve benim kararım değişti...."

"Değil ödümüzün kopması bizi diri diri gömseler seni bırakmıyacağımızı biliyorsun..." dedi Bade hafif bir tebessümle.

"Bu işi çözmemiz gerekiyor. Ve ben buradan gitmeye niyetli değilim. Annemle ilgili ihanet her ne ise öğreneceğim."

Üçümüz bir hastane odasında bir yatakta durmuş sarılıyorduk. Tıpkı üç kardeş gibi.

🌼

Hüğğğ kendi attığım bölüme ağlıyacam nerdeyse. Yanlız Asel bu bölümde neden salak gibi oldun kızım "Işıkları açsanıza aaa gözlerim kapalıymış e niye açılmıyorlar?" bliliıigigüıfgğuu