İMHA ATEŞİ

Giriş

30.08.2021 19.19

Buraya başlama tarihinizi bırakabilirsiniz.

💣

"Kırmızıyı mı keseceksiniz yoksa maviyi mi?" diyen adama baktım. Ellerini arkasında bağlamış gülerek beni izliyordu.

"Film mi çekiyoruz burada?" dedim, sert bir sesle. "Kıyafetiniz de uygun değil. Derhal en az 300 metre uzaklaşın."

Üzerimdeki oldukça kalın ve yaklaşık 45 kilo ağırlığındaki kıyafetten sesim ne kadar net duyuluyordu bilmiyordum ama yüzündeki eğlenir ifadesinden beni duyduğunu anlamıştım.

"Asker!" dedim bağırarak. "Derhal buradan uzaklaş."

Filmlerdekinin aksine önümde kırmızı, mavi veya bambaşka renklerde kabloları olan bir bomba yoktu. Zaten bu da anca filmlerde olurdu. Bakışlarım tek renk olan kablolara takıldı. Doğru kabloyu kesebilmem için bombanın bağlı olduğu elektronik devreyi çözümlemem gerekiyordu. Ancak yanımdaki adam odaklanmama bir türlü izin vermiyordu.

"Ne oluyor? Bir sorun mu var?" dedi, başka bir adam.

"Askerinizi ve çevredeki diğer insanları buradan en az 300 metre uzağa götürün!"

"Eğer yapamayacaksanız başka bir uzman bulalım," dedi adam. "Üçlü prizden doğru fişi çekmeye benzemez bu iş." dedi, gevrek gevrek güldü. Ağzının üstüne bir yumruk patlatma isteğiyle dolup taştım.

"Bana işimi mi öğreteceksiniz?!"

"Yalnız..." Sırıtmaya devam etti. "Böyle lakayt davranırsan seni burada pek sevmezler koçum." Eli ile kıyafetimin üzerinden omzuma vurdu. "Gerçi yenisin. Alışacaksın."

Kafama geçirdiğim büyük başlık yüzünden yüzümü göremese de bu ukalalığına güldüm. Dizlerimi yere koyup bombanın bağlı olduğu devreyi incelemeye devam ettim. Gözden kaçırdığım bir nokta vardı ancak dikkatimi buraya veremeyeceğim kadar kafamı bulandırmışlardı.

Saatlerdir burada ne zaman patlayacağını dahi bilmediğim bir bombayı imha etmeye çalışıyordum. Yapacağım bir hata son hatam olabilirdi. Şu anda bir avdan hiçbir farkım yoktu. Bir kez daha dikkatimi vermeye çalıştım.

Elektronik devreyi çözdüğümde, bombayı devre dışı bırakacak olan kabloyu kestim. Derin bir nefes verdiğimde, kabloyu kesmeden önce aldığım nefesi tuttuğumun farkında bile değildim. Patlamamıştı. Kalabalığa doğru ilerlerken ellerimi havaya kaldırarak bombanın devre dışı kaldığını bildirdim.

Kıyafetlerimin ağırlığı yüzünden hızlı adımlar atamıyordum ancak adımlarım sertti. Az önceki ukala adamın yanına doğru ilerlerken başımdakini çıkartıp sol kolumun altına aldım. Omuzlarımdan aşağı dökülen saçlarımı savururken, şaşkın bakışlara içimden gülümsüyordum. Adımlarım hemen önünde durduğunda yüzümde alaycı bir gülüş belirdi. Aralanmış ağzı ile yüzümü incelemeye devam etti.

Elimi adama uzattım.

"Bomba İmha Uzmanı Tim Komutanı Teğmen Esna Ünsal."

💣

Bir bomba imha uzmanı ve bir askerin bazen ağlamalı bazen gülmeli hikayesini okumaya hazır mısınız?

Evet dediğinizi duyar gibiyim.

E hadi hoş geldiniz o zaman. 💃🏻✨

💣