~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

Chapter 18:verraden

Chapter:19 Verraden.

Het is al weer een paar dagen geleden dat Tes de jongens heeft ontmoet bij het concert.Sinds dien is ze steeds meer gaan sporten en is ze steeds meer gaan afvallen. Ze ziet er nou uit als een gewoon dun meisje maar er s wel wat flink mis. Tristan heeft haar de laatste tijd niet meer gebeld en ge-sms’t of wat dan ook ze probeerde al 2 dagen contact met hem te maken, maar hij antwoord steeds niet en neemt ook niet op. Na het concert waren zelf nog met zin tweeën uit eten geweest maar sinds dien had hij niet meer gereageerd. Tes begint steeds meer te stressen en denkt dat er iets ergs met Tristan is maar Amy en Edith vermoeden wat anders, maar dat durven ze allebei niet te zeggen tegen Tes want dat zou haar har breken.

Tes p.o.v.

Ik zat helemaal gestrest met Amy en Edith op de bank. Ik kon niet stil zitten. Er kon wel iets ergs met Tristan zijn gebeurd. Of hij had gewoon geen zin meer om met me te praten , maar ik zou niet weten waarom.

Ik was aan het trillen met mijn benen en tegelijkertijd beet ik de hele tijd op mijn lip.

” Tes hou alsjeblieft op met dat getril ik wordt er zenuwachtig van” zei Edith. Ik hield er meteen mee op maar ik beet nog wel op mijn lip.

” Sorry, ik ben gewoon bezorgt en gestrest” zei ik triest kijkend naar de grond. Ze legde haar hand op mijn schouder. Ik keek haar aan en gaf haar een klein lachje. Ze lachte terug en deed haar mond open om iets te zeggen maar Amy was haar voor.

” Tes ik zou je maar geen zorgen maken over hem, hij komt wel weer terug” trosten ze me.” Denk je echt ?”.

” Natuurlijk waarom niet hij houdt toch van je”. Ja inderdaad hij hield van me, dat had hij zelf gezegd tijdens ons laatste etentje. Daarom was het zo moeilijk tegeloven dat hij niet reageerde op mijn oproepen en sms’jes.

” Ik weet het allemaal niet meer” en ik legde mijn hoofd op de leuning van de bank en zuchtte het uit. Ik zag Edith haar hand van mijn schouder weg halen en op haar schoot leggen. Opeens schoot ze op.

” Tes je hebt rust nodig, en daarom gaan we een lekker kopje koffie drinken, hier vlakbij zit een Starbucks, dus wat denk je ?” vroeg ze aan mij.

” Ik heb inderdaad wel wat afleiding nodig” zei ik een beetje overtuigd door Edith.

” Nou dat klinkt goed ik ga ook mee” zei Amy.

” Dat is ook de bedoeling gekkie” lachte Edith naar haar. Nu keek ze naar mij met een vragend gezicht.

” En, ga je mee of niet” zei ze.

” Oke, oke ik ga mee, maar op een voorwaarde” zei met een grijns.

” En die is”.” Dat jullie het betalen” lachte ik naar haar . Ze lachte allebei.

” Is goed” zeiden ze allebei.

We pakte samen onze jassen en liepen naar buiten. Ik had een raar voorgevoel dat dit een slechte dag zou worden, ik weet niet waarom maar het was wel zo. Misschien doordat mijn visioen nog  niet uitgekomen was en mijn ouders net nog met mijn broertje zijn vertrokken met het vliegtuig naar huis. Mijn broertje moest namelijk volgende week weer thuis zijn want hij had school en ik had nog een week vrij. Mijn ouders zouden mijn broertje bij een vriendin afzetten en zouden dan de dag erna weer naar Engeland gaan met het vliegtuig voor mij, ik mocht natuurlijk niet alleen een week in Engeland blijven met 2 van mijn beste vriendinnen. Dat zou gewoon stom zijn.

Ik liep samen met Edith en Amy naar de Starbucks die Edith had gezien.

Eer dat we er waren had ik hele ergen dorst gekregen, dus ik bestelde meteen toen we binnen waren een grote kop wiener melange koffie( Dat was mijn favoriete koffie ik hou namelijk van chocolade). Edith en Amy bestelde allebei een espresso, die ik persoonlijk niet echt lekker vindt.