Chapter 2 mijn rot leven

386 16 0
                                    

Hier is het tweede hoofdstuk geniet er van.

Chapter: 2 mijn rot leven.

 Tes p.o.v.

Ik was rustig met Edith naar school aan het fietsen en vertelde heel het verhaal. Natuurlijk maakte het haar niks uit want zij was geen fan van 1D maar ik moest het tegen iemand zeggen en zij was de enigen die in de buurt was. Het enige wat ik te horen kreeg terwijl ik mijn verhaal aan het vertellen was Ooh en Ehm.

"Ik weet dat het je niks uit maakt maar ik moest het gewoon tegen iemand zeggen en jij bent de enige die in de buurt is" zei ik een beetje boos.

"Dat weet ik wel maar had je het niet kunnen sparen voor Amy en Gaby" zei Edith een beetje duf.

"Ja dat had gekund" zei ik. Er volgde een stilte. Ik brak de stilte af en vroeg hoeveel uur Edith vandaag had.

"Ik heb het zesde jij?" vroeg ik.

"Ik heb ook het zesde" zei ze.

"O ja sorry dat had ik al ge-sms't" zei ik.

"Ja inderdaad" zei Edith chagrijnig en zetten haar fiets weg omdat we al op school waren.

" Woo ben je nog steeds boos op me omdat ik met je over 1D heb gepraat".

" Nee sterf alleen van de kop pijn" (Edith heeft migraine) zei ze wrijvend over haar hoofd.

" Waarom ga je dan niet naar huis" zei ik terwijl ik mijn kluisje open maakte en mijn jas er in wurmde.

" Het is de laatste dag voor het weekend en ik vond dat ik zelf wel naar school kon" zei ze terwijl ze haar jas aan het ophangen was.

"O oke" zei ik. We liepen weg van de kluisjes en gingen opzoek naar Stijn en Evi. Stijn was niet z moeilijk te missen. zwart Millimeter haar, 1. 63 ongeveer even groot als mij. Evi ook niet , lang blond. Het zag er grapig uit als ze naast Stijn stond. 

Opeens zag ik ze.

" Daar." Ik wees naar ze.

We liepen samen  naar Evi en Stijn toe . 

"Hey" zeiden Evi en Stijn in koor.

"Hey wiste jullie al dat Amy en Suzanne gaan verhuizen" vroeg Stijn.

"Nee" zeiden ik en Edith geschokt.

"Ik weet het ook pas net hoor " zei Evi terwijl ze Stijn zijn hand pakte.

"Waarom vertellen mensen mij  nooit iets" zei ik.

"Nou raak ik 2 van  mijn beste vrienden kwijt en heb ik er nog maar een" zei ik pissig.

" Ughh um en ik dan" zei Stijn verontwaardigd.

"ik bedoel met wie ik over meisjes dingen kan praten".

"Dat kan met mij ook hoor" zei Stijn.

"Echt Stijn Echt" zei ik.

"Nou ik er over na denk toch maar niet".

''He ik vindt eigenlijk wel dat we een afscheid moeten geven voor ze. Ik zat zelf te denken aan naar de bios gaan of zo" zei ik.

"Ja vindt ik een goed idee" zei Edith. Stijn en Evi waren nog aan het twijfelen maar al gauw stemde ze met mij en Edith in.

"oke dat is dan geregeld we gaan naar de film maar niks zeggen. Ik regel wel iets om ze er naar toe te halen. En Edith kan jij dan kijken naar welke film we gaan".

'Oke zal wel kijken" zei Edith met een grijns op haar gezicht. We werden uit ons gesprekje gehaald toen de bel ging.

"Doei jongens en niks zeggen he" zei ik ze nog achterna. Ik liep met Stijn naar de klas en zat toen te bedenken dat ik eigenlijk een rot leven heb. Eerst blijven mijn beste vriendinnen zitten en nou gaan 2 van hun verhuizen. Mijn gedachten worden verstoord door Stijn.

~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu