~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

chapter:7 het vliegtuig

Chapter 7: Het vliegtuig

Even later kwamen Amy en Suzanne ook nog. Het werd een gezellige avond en er werd veel gelachen. De dag erna werd Tessa ontslagen uit het ziekenhuis. Ze was weer helemaal happy. Ten eerste omdat ze uit het ziekenhuis was en Ten tweede omdat het nieuwe album van One Direction uit was.

Het is nu 5 maanden later en Edith, Amy en Tessa zijn samen hun spullen aan het inpakken om naar Engeland te gaan.

Tes p.o.v.

“Tes moet dit mee” vroeg Edith. Ze haalde een groen kort broekje omhoog.

” Ja die is super leuk moet je doen, wat vind jij Amy” vroeg ik aan haar terwijl ik mijn spullen aan het inpakken was. Ze keek naar het broekje dat Edith omhoog hield.

” Leuk die moet je mee nemen” zij ze. Ik zocht in mijn kast naar mijn lievelings shirt. Het was een paars shirt met een vrouw er op met lange mouwen (zie plaatje hier onder). Ik had nog een favo shirt die was roze en die nam ik ook mee( hier onder). En dan ook nog mijn favo jurkje die ik bijna nooit draag want ik ben nog al mollig dus ziet het er niet uit. Ik dacht neem hem toch maar voor de zekerheid mee want misschien gebeurd er wel wat, je weet maar nooit.

 Toen iedereen klaar was met in pakken droegen we onze koffers naar de auto en gingen op weg naar het vliegveld. Onder weg naar het vliegveld hadden ik en Amy op mijn laptop kei hard One Direction opstaan. We moesten natuurlijk wel oefenen voor het concert. Terwijl wij dan 1D aan het luisteren waren was Edith op haar I-pod haar eigen muziek aan het luisteren. LWWY kwam op en ik en Amy zongen kei hard mee.

Let’s go crazy crazy crazy till we see the sun.

I know we only met but let’s pretend it’s love.

And never never never stop for anyone.

Tonight let’s get some and live while were young.

“ Meisjes kan het wat zachter ik moet me concentreren op de weg” zei ons pap.

” Ja hoor “ zeiden we allebei lachend. We zongen zacht verder mee met het liedje. De tijd vloog voorbij terwijl we de liedjes mee zongen. We waren bij het vliegveld. Ik stapte uit de auto. Ik had nog nooit gevlogen en ik voelde me een beetje misselijk worden van de spanning.

” Gaat het wel Tes” vroeg mijn broertje die me raar aan keek.

“Ja gaat wel ben alleen een beetje misselijk” zei ik tegen hem.

” Oke maar geef niet over op mij” zei hij met een vies gezicht. Ik schudden lachend mijn gezicht.

” Kom je nog Tes” zeiden Amy en Edith. Ik rende naar hun toe en ging naast hun lopen.

’ Hebben jullie er zin in “ vroeg ik.

” Ja heel erg zei” Amy.

” Ik ook” zei Edith.

” My too” zei ik. We liepen naar de gate. Want we waren al langs de douane geweest. We liepen het vliegtuig in. Ik voelde me steeds misselijker worden en voelde dat ik zo moest overgeven.

” Uhh jongens ik ga nog even naar de wc” zei ik met een beroerd gezicht.

” Oke” zeiden ze ik rende naar de wc. Deed zo snel mogelijk de deur open. En liet mijn hoofd voorover hangen tegen de wc aan. Ik had geen seconde later moeten zijn want meteen toen ik dat deed vloog het er uit. Toen ik had overgegeven voelde ik me meteen een stuk beter. Ik liep de wc uit en waste mijn handen. Ik rook aan mijn adem.

” Pfffo” zei terwijl ik een vies gezicht trok. Ik was blij dat ik kauwgom bij me had en nam er een. Ik liep de wc uit en pakte mijn I-pod. Ik letten even niet op en ik botste tegen iemand aan. Het was een steward en hij had een dienblad in zijn hand met wijn. De wijn vloog over mijn shirt heen. Ik zat helemaal onder.