~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

chapter :14 Wat!!!!

Chapter:15  Wat!!!!

Tes p.o.v.

Ik liep samen met Amy weg van de jongens. Ja, ik ze weer gezien. Nou Harry en Liam weer het meeste, maar de rest keek op een afstandje mee.

” Ze leken me wel aardig, ze hielpen je tenminste met opruimen niet alle jongens doen dat” zei Amy tegen mij. Ik lachte, ik moest haar nog vertellen dat het de jongens van 1D waren.

” Nou, eigenlijk waren het niet zomaar jongens het waren de jongens”. Ik hoopte maar dat ze me snapte want ik wou niet dat iemand ons hoorde praten over dat ze hier waren. Ze keek me even raar aan met een vragende blik. Ik wist precies wat ze dacht, daarom zijn we vriendinnen , beste vriendinnen. Ik knikte en ze hield haar hand voor haar mond zodat ze niet kon gaan gillen. Ze keek me aan.

” OMG Tes je hebt ook altijd zo’n geluk en dit is nou al de tweede keer” zei e nog steeds een beetje geschokt.

” Ik weet het, het geluk begint weer terug te komen, want de laatste tijd heb ik zware ongeluk gehad” zei ik blij tegen haar.

” Weet ik, maar nou komt het allemaal weer goed” zei ze tegen mij.

” Zeker weten” zei ik tegen haar.

De rest van de tocht naar de schoonheidsspecialist kletste ik haar bij over e jongens en dat Niall de hele tijd naar haar keek. Ze was er wel een beetje gevleid door en ze bloosde ook toen ik het vertelde. Zou het niet leuk zijn als ze iets zou krijgen met Niall, ook al vindt ze Zayn het leukste. Maar aar gaan we het nou niet over hebben. We liepen gewoon verder en ik werd steeds zenuwachtiger. Ik wist niet wat er zou komen. Ik was dan ook nog nooit naar een schoonheidsspecialist geweest.

Eindelijk waren we er dan en ik was niet zo nerveus meer als eerst want Amy had me gerust gesteld. Wat is ze toch lief, nou ja meestal dan. Ik en Amy liepen samen naar binnen. We liepen linea rekt op de balie af.

” Uhh, mevr. We hebben een afspraak om 17:10” zei Amy spontaan. Amy was heel spontaan en sociaal, precies het tegenovergestelde van mij. Misschien klopt de theorie wel. Positief en negatief trekken elkaar aan. Nou dat is dus precies het zelfde als bij mij en Amy.

” Oke, dan zijn jullie Amy en Tessa” zei ze.

” Ja” zeiden Amy en ik tegelijk.

” Oke, wacht even daar op de stoelen tot dat iemand jullie komt halen” ze wees naar een paar stoelen met een tafel  die in de hoek stonden van het kleine halletje. Ik vervelde me heel erg. Opeens herinnerde ik dat ik mijn mobiel bij had. Ik pakte hem uit mijn zak. Ik keek raar naar mijn mobiel toen ik zag dat hij niet van mij is.

” Oke, van wie is dit mobieltje” vroeg ik aan Amy. Amy keek op van haar tijdschrift dat ze aan het lezen was. Ze keek recht naar het mobieltje en haalde haar schouders op.

” En wie heeft mijn mobiel dan als ik deze heb ?” voeg ik eigenlijk aan mezelf.

” Ik denk de genen van wie die mobiel is” zei Amy ondertussen recht was gaan zitten en nu met me mee keek naar het mobieltje. Ik knikte.

” Dan gaan we er nu achter komen van wie dit mobieltje is” en ik deed hem aan. Ik schrok toen ik zag van wie hij was en Amy ook.

” Meis ik wil jou zijn voor een dag” zei ze. Ik lacht. We keken naar het mobieltje van Liam, de Liam Payne. Wacht dat betekent dat hij mij mobiel heeft, tenminste dat hoop ik, maar ook weer niet want dat zal wel een beetje schamend zijn en waarom leg ik dadelijk wel uit na e behandeling. Er kwam een mevrouw aan. Ik stopte het mobieltje in mijn zak.

” Zo dames hebben jullie er zin in” vroeg ze aan ons.

” Ja, hoor” zeiden we.” Oke, kom dan maar mee” zei ze. Ze bracht ons naar een klein wit kamertje met allemaal stoelen en bakken en allemaal schoonheidsspulletjes. We gingen op de stoelen zitten.