~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

Chapter 39: Op weg naar huis

Chapter: 39 Op weg naar huis.

Tes po.v.

Iedereen achterlaten is geen pretje. Ik voel me onwijs schuldig, vooral tegenover Li. Die nu als ik dit denk waarschijnlijk de brief zit te lezen en op weg is naar het vliegveld om me tegen te houden.

Maar hij is al te laat over een kleine 10 minuten gaat mijn vlucht, terug naar Nederland.

Ik keek naar beneden naar mijn handen die me elkaar aan het spelen waren.

Ik zat al in het vliegtuig. Ik voelde me er niet zo erg op mijn gemak, wat dit was namelijk het zelfde vliegtuig als waar ik mee heen ben gekomen. En ik ben bang dat Tristan hier nu is. Gelukkig heb ik hem nog niet gezien, dus waarschijnlijk is hij er niet.

Ik keek op en draaide mijn hoofd naar het raam toe.

“ Het vliegtuig vertrekt in 5 minuten.” Hoorde ik iemand door de intercom zeggen.

Nog 5 minuten en dan zou ik hier weg zijn.

Liam’s p.o.v.

Ik werd langzaam wakker van het verkeer dat buiten toeterde.

Het is geen pretje om dicht bij het winkelcentrum een appartement te hebben.

Ik draaide me om en voelde langs me, mijn ogen schoten open toen ik niks voelde. Het enige wat ik zag liggen was een tulp met daaronder een klein wit papiertje

“ Tes.” Riep ik. Geen antwoordt. Ik keek weer naar de brief met de tulp en pakte ze van het kussen af. Ik rook even aan de tulp en keek toen naar de brief.

Er zat een kleine afdruk van iemands lippen op, waarschijnlijk die van Tes. Ik kleine lach verscheen op mijn gezicht, ze is zo lief.

Ik vouwde het papiertje open en begon te lezen.

“Lieve Liam.

Het is 3 weken geleden sinds we elkaar voor het eerst ontmoet hadden.

Sindsdien zijn we steeds hechter geworden, en na al 1 week was je mijn Beste vriend die ik ooit gehad had. Jij was de gene die me het meeste hielp om me weer op te vrolijken, blij te maken, nadat ik zo zware tijd had. Jij liet me denken aan andere dingen, zodat ik er weer tegen op kon. En daarvoor wil ik je heel erg bedanken Li, jij was mijn rots in de branding en niet Harry zoals je misschien zou denken. Ik zou nu meer zelf moeten aangezien in weg ga.

Ik weet dat dat je teleurstelt Li, maar ik heb het nodig Ik moeten even afzien van alles en jullie alleen laten. Al het gedoe is me gewoon te veel geworden Li en ik kon er niet meer tegen, ik heb rust nodig. Ik hoop dat je dat begrijpt.

Beloof me dat je het begrijpt en er niet mee zit, alsjeblieft.

Ookal ga ik nu weg Li, je bent en blijft mijn Beste vriend voor altijd.

Zorg goed voor jezelf en de anderen, en zorg dat de 2 tortelduifjes bij mekaar blijven, ze zijn zo leuk samen.

Ik moet nu gaan Li, anders kom ik te laat.

Hou Van Je

Liefs Tes.

Ik keek verbijsterd naar de brief. Ze gaat weg, ze gaat echt weg. Ik moet haar tegenhouden, ik moet zeggen wat ik voor haar voel voordat ze weg gaat, misschien wil ze dan wel blijven.

Ik stond snel op en propte het briefje in mijn zak. Ik trok zo snel als ik kon mijn joggingsbroek aan en gooide tegelijk een wit shirt over mijn hoofd heen.

Ik pakte wat sokken en trok ze hinkelend aan terwijl ik naar de gang liep voor mijn schoenen.

Ik moet snel zijn ze kan elk moment weg gaan.