~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

Chapter 26:

Chapter 27: De date.

Tes p.o.v.

" Tes je ziet er geweldig uit, Harry zou zijn ogen niet kunnen geloven." Zei Edith die achter me stond.

Ik keek nog een keer in de spiegel.

" Denk je echt ?" Vroeg ik.

" Ik weet het zeker." Zei ze een beetje droef. Sinds vanmorgen is Edith een beetje droef, ik weet niet waarom. En ik heb het al gevraagd maar ze zei dat er niks was. Toch weet ik dat er iets is. Maar als ze het me niet wil vertellen, moet ze het zelf weten, ik ga haar niet dwingen.

" Hey Tes, Harry wacht beneden." Zei Louis die de kamer in kwam. Zijn mond viel open toen hij mij zag. Ik Werd zo rood als een tomaat.

" Tes je ziet, je ziet er schitterend uit." Zei hij verbluft.

" Bedankt, Zayn heeft mijn haar gedaan, wil je hem bedanken voor me ?" Vroeg ik aardig.

" Ja, natuurlijk." En hij liep de kamer weer uit. Ik draaide me om naar Edith die bij de deur stond.

" Ben je er klaar voor ?" Vroeg ze toe ik bij haar kwam staan. Ik knikte.

" Oke dan gaan we Harry laten zien hoe mooi je bent." En ze hield de deur voor me open. Ik zuchtte. Dit is het moment. Van deze date hangt het allemaal af. Of de maand nog leuk zou worden of dat hij heel schamend zou worden. Ik hoopte maar op dat eerste. Ik liep Edith voorbij en liep naar de overloop. Edith kwam me achterna en gaf me steun.

" Tes, dit gaat goed komen, er kan niks meer fout gaan nu." Zei ze.

" Bedankt." Zei ik zacht tegen haar. Ze knikte. Ik stond om het hoekje van de trap. Ik deed mijn haar over mijn schouder. Mijn haar zat in krullen en was naar een kant toe gekamd, Zayn had me er mee geholpen en daar ben ik blij mee want ik zou niet weten wat ik met mijn haar zou hebben gedaan als hij er niet was. Tes niet struikelen, anders sta je voor paal bij Harry en dat wil je niet. Ik nam nog even diep adem en liep toen de trap af. Harry stond met zijn rug naar me toe. Hij had een zwart jasje en daaronder had hij een wit t-shirt aan. Met blauwe jeans en witte converse.  Het was de gewone Harry look, maar alleen al die look maakte me helemaal aan het huiveren. Ik zag Dat Louis en Zayn naar me keken, ze lachte naar me toen ze me zagen. Liam was nergens te bekennen, ik vroeg me af waar hij was. Opeens zag ik Harry langzaam omdraaien en mijn hart ging als een dolle tekeer. Ik weet niet waarom, maar Harry maakt me zo nerveus. Ik lachte naar hem toen hij me zag. Hij kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. Het enige wat ik kon was in zijn ogen kijken, want daardoor vergat ik hoe zenuwachtig ik eigenlijk was. Opeens struikelde ik. Tes wat doe je. Dacht ik. maar eigenlijk had ik het alleen maar beter gemaakt. Want wie denk je dat me opving. Ik voelde 2 sterke handen mijn middel vastpakken net voordat ik viel. Ik keek op en zag 2 groene ogen naar me kijken.

" Tes, je bent nog steeds zo onhandig als altijd." Zei hij lachend. Ik lachte en ging weer recht staan.

" Bedankt." Zei ik verlegen. Hij grijnsde alleen maar. Hij had nog steeds mijn middel vast en hij was hem niet van plan los te laten.

" Zullen, we gaan ?" Vroeg hij. Ik knikte. Hij pakte mijn hand liep met me naar de voordeur.

" Heb veel plezier." Riep Edith nog.

" Doei." Riep ik terug. En weg waren we.

****************************************************************

" Je kan toch echt niks zien he ?" Vroeg Harry die aan het stuur zat.

" Harry je hebt me 2 blinddoeken voorgedaan, natuurlijk zie ik niks." Zei ik terwijl ik probeerde uit te vogelen waar hij zat.