~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

Chapter 21: De villa

Chapter: 22 De villa

Tes p.o.v.

Ik zag iedereen zitten. Ze keken allemaal op toen ik de kamer uit kwam lopen.” Ik mag naar huis” zei ik tegen ze. “Yeah” zeiden Amy en Edith. Ik grinnikte.” Nou eigenlijk ga je nog niet naar huis” zei Harry. Ik keek hem raar aan.” Waar ga ik dan heen ?” vroeg ik nieuwsgierig.” Nou als je wil kunnen jullie met ons mee gaan” zei hij. Ik keek Amy en Edith aan. Ze waren heel erg met hun hoofd ja aan het schudden.” Oke, is goed” zei ik. Harry leek opgelucht. Hij lachte naar me. Ik gaf hem een leuke lach terug.” Oke jongens dan gaan we naar ons huis” zei Lou. Harry stond op.” Wie gaat er rijden ?” vroeg hij aan de jongens. Ze keken allemaal weg van hem.” Ik dus” zei hij. Ik lachte. Opeens schoot me iets te binnen.” Wacht hoe zit het met Spark” zei ik tegen Amy en Edith.” Ohh dat hebben we allang geregeld, hij is met je ouders mee naar Nederland en daar blijft hij bij de vriendin van je moeder” zei Edith. Ik zuchtte opgelucht.” Dan kunnen we nu toch wel gaan” zei Zayn. Ik knikte.” Kom mee dan” zei Harry. Hij pakte mijn hand en trok me mee naar de uitgang van het ziekenhuis.

Halverwege trok hij me niet meer, maar ik liep gewoon langs hem. Onze handen waren verstrikt in elkaar. Het voelde goed. Ik keek even naar hem en ik zag dat hij naar mij staarde. Ik bloosde en keek weg. Hij keek ook weg. we hadden nog wel onze handen in elkaar, ik was ook niet van plan om los te laten.

We liepen naar buiten, het was ijs koud. Ik had geen jas.” Hier Tes” zei iemand tegen me. Ik kreeg een vest voor mijn gezicht geduwd. Ik keek naast me en zag dat het Liam was.” Liam jij hebt hem zelf nodig” zei ik.” Nee neem jij hem maar, ik wil niet dat je koud vat” zei hij lief.” Maar ik wil niet dat jij koud vat” zei ik terug. We lachte even samen en keken elkaar toen aan. Elke keer als ik hem aankijk is het alsof ik niet meer weg kan kijken. Er was iets met hem dat hem speciaal maakte. Maar ik weet niet wat.

Ik bloosde even. Hij grijnsde.” Dan weet ik het goed gemaakt, we delen hem” zei hij.” Delen, hoe ?” vroeg ik. Hij kreeg een brutaal lachje op zijn gezicht. Hij gooide de rechtse kant van het vest over mijn rechtse schouder en trok me naar zich toe zodat ik Harry los liet. Ergens wilde ik dat helemaal niet maar ergens ook weer wel. Harry keek naar ons, ik zag zijn blik veranderen. Het leek nu wel een boze blik. Liam gooide de linker kant over zijn linker schouder.” Zo deel je hem” zei hij lachend terwijl hij zijn arm om mijn middel legde. Ik kreeg een rilling. Liam lachte en trok me nog dichter naar zich toe. Ik voelde zijn sixpack heel goed onder zijn shirt vandaan komen. Hij was zo warm, bijna niet normaal en dat vondt ik heel erg fijn.

Ik keek hem aan en hij mij.” Heb je het nog koud ? vroeg hij zachtjes.” Nee” zei ik zachtjes terug.” Mooi” zei hij vooruit kijkend. Hij was altijd zo lief en zorgzaam, hij is gewoon bijna perfect. Ik snap niet waarom hij nog geen nieuwe vriendin heeft, op een of anderen manier ben ik daar best wel opgelucht over.

“ Liam mag ik je wat vragen” vroeg ik zo vriendelijk mogelijk.” Natuurlijk” zei hij.” Waarom heb je nog geen nieuwe vriendin ?” vroeg ik zo beleefd mogelijk. Hij keek me aan.” Waren er geen meisjes die je leuk vonden, want als dat is dan zijn ze gek” zei ik tegen hem. Hij lachte.” Nee er waren wel degelijk meisjes die me leuk vonden, maar ik had geen interesse in hun”.” Waren ze lelijk of zo ?” voeg ik.” Nee” zei hij. Ik keek naar de grond en toen weer naar hem.” Waarom dan ?” vroeg ik. Hij zuchtte.” Ze waren allemaal knap en zo, maar ik voelde helemaal niks bij ze”.” Ohh” zei ik.” Ik ben opzoek naar een meisje waardoor ik alles om me heen vergeet en waardoor ik een slecht gevoel krijg als ik niet bij haar ben. Tes waar het op neer komt is dat ik opzoek ben naar de ware voor mij, het perfecte meisje voor mij”. Bij het laatste stuk keek hij me aan.” Je bent niet de enige” zei ik.” En daarom blijven wij bij elkaar tot we allebei de waren hebben gevonden” zei ik kijkend in zijn ogen. Hij kreeg een schuin lachje op zijn gezicht.” Is goed, Tes” zei hij. Ik lachte naar hem. Ik kroop dichter naar hem toe. Nu liep ik zo dichtlangs hem dat ik mijn hoofd helemaal naar boven moest doen om hem aan te kijken. Ik voelde Liam even huiveren maar trok ik me niks van aan.