~Falling to Pieces~ Boek 1 van de I Found You serie

Chapter 15 het concert

Chapter:16 Het concert.

Tes p.o.v.

Ik en Amy kwamen aan bij de Arena. Ik keek naar boven. Hij was gigantisch. Hoeveel mensen zouden daar inpassen.

” Tes kom je nog” riep Amy die al naar de rij liep. Ik rende naar haar toe. Ik zag dat er nog niet veel mensen  voor ons stonden. Ongeveer 5 mensen. Voor ons stond een meisje. Ze zag ons aankomen en draaide zich om naar ons toen we achter haar gingen staan. Ze had rood haar en een bril, nou denk je vast dat ze er als een nerd uit zag, maar dat was helemaal niet het geval. Ze leek op een topmodel dat zich voor de catwalk had omgekleed.

” Waar heb je die jurk vandaan, hij is geweldig ?” vroeg ze. Ik lachte. Ik wist dat iemand dat ging vragen.

” Hij komt van de Claires” zei ik vriendelijk tegen haar.

” Maar dat is toch een sieraden zaak” zei ze.

” Ja maar daar hadden ze toevallig ook deze jurk” ik haalde een hand door mijn haar.

” Je ziet er in ieder geval super uit” zei ze.

” Bedankt, jij ziet er ook fantastisch uit” zei ik vriendelijk terug. Ze lachte naar me en draaide zich toen weer om. Ze was wel aardig maar toch vondt ik haar een beetje sip kijken.

Na een paar minuten begon ik me te vervelen.

” Amy heb jij niet iets te doen voor mij ?” vroeg ik aan haar. Ze keek me even aan en haalde toen haar tasje tevoorschijn.

” Dat was ik helemaal vergeten” zei ze tegen zichzelf.

” Wat ben je vergeten” vroeg ik.

” Ik had een spandoek bij die we samen konden maken” zei ze. Ik kreeg een lach op mijn gezicht.

” Ja, dat lijkt me leuk om te doen” en ik pakte de spullen aan die ze uit haar tas tevoorschijn haalde.

” Oke, maar jij mag tekenen” zei ze. Ik lachte. Dat was juist wat ik wou doen.

” Natuurlijk” zei ik met een lach.

” Oke laten we dan snel beginnen dan zijn we net klaar als we naar binnen mogen” zei Amy. Ik knikte en begon met tekenen op het grote witte fel papier.

Na een half uur waren we klaar met het spandoek. Precies op het zelfde moment mochten we ook naar binnen, dus ik en Amy ruimde snel op. We waren al snel aan de buurt en lieten onze kaarten zien aan de kaarten checker, zo noem ik ze altijd. Ik en Amy hadden zo’n beetje de beste plaatsen. We zaten helemaal vooraan op de begane grond bij het podium en ook nog een beetje in het midden. Amy en ik waren de hele tijd aan het kletsen en het werd steeds drukker. Tot dat opeens de licht uit gingen, hadden we nog niks in de gaten. Ik en Amy keken direct naar het podium.

” Jongens zijn jullie er klaar voor” riep een man. Iedereen gilde inclusief ik en Amy.

” Oke hier zijn ze dan, One Direction” riep de man. Iedereen begon kei hard te gillen en de jongens kwamen het podium opgerend. Ik was in de zevende hemel, kan deze vakantie nog beter worden.

Liam’s p.o.v.

Iedereen was zich aan het klaarmaken voor het laatste concert van deze week. Nou ja iedereen behalve Harry, want die was al klaar. De laatste paar uur was hij zich iets beter gaan voelen, maar hij kon nergens meer om lachen zelfs niet om de grappen van Lou. We waren al verwonderd dat hij in zijn kamer was toen we terug kwamen, Nou ja wat er van over was. Toen we thuis kwamen lag alles onder de scherven en hij had zelfs een bureau kapot gemaakt, hij was er echt zwaar aan toe. 1 uur voor het concert heeft hij zelfs nog lopen huilen, en ik had hem nog nooit zien huilen. Ik vondt het zo zielig voor hem, maar ik had er zelf ook best moeilijk mee. Ik weet dat het toch niks zou worden tussen Tes en een van ons want zij is hier alleen op vakantie, maar toch voelde ik wel iets. Ik wist zelf niet eens wat ik eigenlijk voelde, maar het was zeker niet het zelfde gevoel als Harry, Denk ik. Harry zat nou maar op een stoel vooruit zich te staren. Ik liep naar hem toe en legde mijn hand op zijn schouder. Hij keek op en keek naar me met trieste ogen.