Selamm
Yorum yapmayı unutmayalım.
Sabah uyandığımda bebeğimi yerde bulmuştum. Dağınık yattığım için çoğu zaman böyle oluyordu.
Şimdi de kahvaltıya iniyorum. Bugün diğer abilerimle konuşucakmışız. Onlarla Annemler ile buluştuğumda birkaç kez konuşmuştum.
Asrın abim sürekli espri yapıyor. Ateş abim çok ciddi, ama benimle konuşurken Asrın abim gibi espriler yapıyor. Aras abim onlara " ben kardeşimin yanındayındayım, onu ilk ben gördüm." Diye hava atıyor.
Salona indiğimde beni gören babam kollarını açtı sarılmam için. Koşup kucağuna oturdum ve sıkıca sarıldım. "Günaydın babacığım!" Diyerek yanığını öptüm. Annem homurdanmaya başladı. "Ben kimim ki zaten." Ona gülüp babamın kucağından indim ve ona sarıldım. "Sanada günaydın anneciğim!" Diyerek yanığını öptüm. "Günaydın bir tanem." Dedi annem yanaklarımı öperken. Babam arkadan annem gibi söyleniyordu.
Birden havaya kalkmamla çığlık attım. Ne olduğuna baktığımda Aras abimin beni kucağına aldığı gördüm. "Abiye günaydın yok mu?" Diye sordu yalandan kaşlarını çatarak. Elimle düzeltim. Korkutucu görünüyordu öyle.
"Günaydın abiciğim." Dedim boynuna sarılarak. Burnumun ucunu öptü. "Günaydın bebeğim." Dedi gülümseyerek.
"Hadi kahvaltıya! Abileriniz arayacaklar birazdan." Diye bağırdı annem. Mutfağa geçmişlerdi. Aras abim kucağımda benimle içeri girdi. Annemle babama günaydın deyip benimle birlikte oturdu. "Abi, beni sandalyeye bıraksan mı acaba?" Dedim gülerek. O da istemeye istemeye bıraktı beni.
Kahvaltıyı yaptıktan sonra salona geçtik. Abilerinim aramalarını bekliyoruz. Telefon çalınca annemden alıp kendim açtım heyecanla. İlk Ateş abim sonrada Asrın abim girdi kameraya. Gülerek el salladım. Onların konuşmasına fırsat vermeden ben konuştum. "Abi! Ne zaman geleceksiniz buraya?" Diye sordum merakla. Ateş abim gülerek konuştu," Az kaldı bir tanem. En fazla üç haftaya oradayız." Dedi. Asrın abim de onu onayladı. Ve konuşmaya başladı. "Sen naptın bakalım Aras abiciğinle?" Dedi Aras abinle kısmında yüzünü butuştururak.
Gülerek anlatmaya başladım. "Lunaparka gittik abi! Aras abimle bir sürü oyuncağa bindik! Bana pamuk şeker aldı! Tadı çok güzeldi! Geldiğinizde birlikte yiyelim mi?"
Herkes güldü bu dediklerime. Sanırım fazla heyecenlı anlatmıştım. Ateş abim hâlâ gülerken konuşmaya başladı. "Gideriz tabii abiciğim. Sen iste yeter ki. Ben seni dağa güzel yerlere götürürüm hatta. Abi kardeş gezeriz." Dedi sırıtarak.
Ben cevap vermeden Asrın abim atladı. "Kusura bakma abiciğim ama Nazlı benimle gezecek en çok. En sevdiği abisiyim sonuçta." O bunu dediği zaman Aras abim gülmeyi bırakıp kaşlarını çattı. "Kes lan geri zekâlı. En sevdiği abisi nereden sen oluyorsun. Benim o. İlk beni gördü bir kere." Ateş abim de kaşlarını çattı. Kaşlarınızı çatmadan duramıyor musunuz siz? "İkiniz de kesin sesinizi. Nazlı'm tabii ki de en çok beni seviyor." Dedi sonlara doğru gülümseyerek. Onlara öpücük atıp Aras abimi öptüm. Ikisi de homurdandılar. Yarım saat daha konuşup kapattık.
