I should be over you Jay. But here I am again, crying my heart out. Crying and crying. Naghihintay kung kelan ako mapapagod.
Nakahiga ako ngayon sa kama ko. Wala naman nangyari kanina kundi pakikipaglandian ni Jay kay Kyla.
Pakiramdam ko bumabalik sakin lahat lahat. Kanina pa ko dito. Inaalala kung pano nagsimula ang lahat. Inaalala lahat ng pagtawa mo sa mga jokes ko. Inaalala yung boses mo sa tuwing kinakantahan mo ako.
Ano na ba talagang nangyari sayo?
Do you still care about me?
Do you still look at me the way you look at me before?
Do you miss me?
Do you ever think about me?
Are you happy? Co'z I'm not. Sinubukan ko naman lahat lahat para maging masaya muli. Oo ngumingiti at tumatawa ako pero hindi iyon kagaya ng dati bago ko sya makilala.
Pakiramdam ko nung umalis sya at lumayo sakin, kinuha nya yung kalahati ng pagkatao ko na hindi ko alam kung maibabalik pa sakin.
I miss you Jay. Ganun ka rin ba?
It still hurts me Jay. Bakit parang napakadali lang ng lahat para sayo?
Ang sakit lang na lagi nya lang akong dinadaanan na parang wala akong naging koneksyon sa buhay nya. Why does it hurt is so bad?
I know I still care for him, and I really wish I didn't.
I want to hold his hands on a cold night and love you endlessly, its just sad that he didn't let me to do that for him.
Pakiramdam ko ang bigat ng mga mata ko. Umiyak lang ako ng umiyak hanggang sa makatulog ako.
Pag gising ko, muli nanaman akong nakaramdam ng lungkot. Nakakasawa! Akala ko matatapos na lahat pero hindi pa pala.
Habang naglalakad ako sa hallway natanaw ko sya, nakaharap sya sa direksyon ko pero may babae syang kausap na sigurado akong si Kyla. Nakangiti sya na parang napakaganda ng pinag uusapan nilang dalawa ni Kyla.
Nakatingin lang ako sa kanya ng bigla syang mapatingin sakin. Umiwas ako agad at nagpatuloy sa paglalakad papasok ng classroom.
It's so ironic how I look at him, hoping for him to look back at me. But when our eyes met, I look away, because I don't want him to know how much I need him.. that I still love him.
I can't believe that I have to spend this whole school year seeing his face! Goodluck talaga sakin!
Habang naghihintay kami ng teacher nagkalkal muna ako sa bag ko. Napangiti ako ng makita ko yung luma kong diary. Hindi ko pala natanggal dito nung tinago ko sa bag ko dahil sa naglinis si mama ng kwarto ko at baka makita nya at basahin.
Lahat ata ng nakasulat dito para kay Jay. Sinusulatan ko ito na para bang sya yung kausap ko. Sa pagsusulat ko kasi sa diary ko nun gumagaan kahit papano yung pakiramdam ko. Huminto lang ako sa pagsusulat dito nung malaman kong sila na pala ni Marielle.
Nagbabasa lang ako ng nagbabasa. Tinakpan ko ng panyo yung mukha ko para hindi halata na umiiyak ako.
Napangiti ako ng mapakla ng mabasa ko yung pinakahuling sulat sa pinakahuling pahina ng diary ko.
"You said you love me right? Pero bakit bigla kang hindi nagparamdam sakin? I love you Jay. You dont know how much I tried to tell you how I feel but I didn't, I kept it all inside. Please come back. Gusto ulit kitang makausap, makipagtawanan at makipagkulitan sayo. I miss so much and it kills me inside! Sana dumating yung araw na bumalik tayo sa dati nating pag-uusap. I love you. Remember that"
Hay.. I really did love him.
Pinunasan ko ang mga luha ko at binalik yung luma kong diary sa bag. Saktong pagbalik ko nung diary ko sa pagdating ng teacher.
"Good afternoon class. Ngayon ko sasabihin yung magiging kapartner nyo sa sayaw, ok?"
Pagbanggit ng mga magkapartner diretso na sa labas ng room para pumila katapat ng partner nila. Sabay sabay na daw kasi pupunta sa grounds para mag practice.
"Aika Ashlynn"
Napatingin ako kay maam ng banggitin nya ang pangalan ko. Hinihintay ko kung sino yung magiging partner ko. Sana si Clyde! Sya kasi yung pinakagwapo at pinakamatalino sa room namin.
"Your partner will be..."
Napanganga ako ng banggitin ni maam yung maggiging partner ko. Hindi ko naisip na pwedeng sya nga pala ang maging kapartner ko! Nawala sa isip ko na kaklase ko nga pala sya!
Kinabahan agad ako. Ano na kayang mangyayari kung kaming dalawa yung magiging magkapartner? Siguradong mawawalan ako ng focus sa mga itinuturong steps!
Bakit ba kasi sa dami ng dapat kalimutan, eh yung pagiging magkaklase pa namin yung nakalimutan ko? Pwede naman yung kalungkutan at nararamdaman ko nalang yung makalimutan ko pero yun pa?
