chapter 27

118 16 15
                                    

Jimin pov

මම පුටුවේ ඉදගෙන ඉන්නකොට කවුරුහරි කෙනෙක් මගේ ලගට ඇවිත් කොෆි ඵකක් දුන්නා. මම ඵ්ක අරගත්තත් මට බොන්න ඕන උනේ නෑ.ටිකකින් මට ඇහුනා මගේ නම කියලා කතා කරනවා. ඔව් ඵ් කතා කරේ ටේ

🐯 : ජිමිනා......

ටේයි නම්ජූන් හියුනුයි මගේ ලගට ඇවිත් දෙපැත්තේ තිබුණ පුටුවලින් ඉදගත්තා. මම මගේ අතේ තිබුණ කොෆි ඵක හියුන් අතට දීලා ටේගේ උරහිසට ඔලුව තියාගෙන තදින් ඇස් දෙක පියාගත්තා. මට දැනුනා ටේ මගේ ඔලුව අතගානවා.

🐯 : ජිමින් මොකද ඩොක්ටර් මොනවද කිව්වෙ.

🐤 : තාම මුකුත් කිව්වෙ නෑ.ටේ උබත් ඇතුලට ගිහින් බලන්නකො උබට යන්න පුළුවන්නේ.

🐯 : දැන් ඵහෙම යන්න බෑනේ .අපි පොඩ්ඩක් ඉවසමු.ඩොක්ටර් මොනවා හරි කියනකන්

🐤 : ටේ දැන් පැයක් විතර වෙනවනේ.ඵයාව ගේනකොට ඵයාගේ නහයෙන් ලේ ආවා.මට බයයි

🐨 : බය වෙන්න ඵපා......

ඔන්න ඩොක්ටර් ඵනවා

🐤 : ඩොක්ටර්

මම ඉක්මනට ඩොක්ටර් ලගට ගියේ නම්ජූන් හියුන්ගේ අතේ තිබුණ කොෆි ඵකත් බිම දාන ගමන්

ඩොක්ටර් නේහාට කොහොමද

👩‍⚕️ :කවුද Patient ගේ හස්බන්ඩ්

ඩොක්ටර් හස්බන්ඩ් කියනකොට මම ටේගේ පැත්ත හැරුණේ ඌ දැන් හිනාවෙනො කියලා මම දැක්ක නිසා.මම වැඩිය නොහිතම

🐤 : මම ඩොක්ටර්

👩‍⚕️ : අහ්.....මේකයි මිස්ටර්........

🐤 : ජිමින්

👩‍⚕️ : මේකයි මිස්ටර් ජිමින් ඵයාට ගහපු පාරවල් ගොඩක් බරපතලයි. ගොඩක් තුවාල වෙලා තියෙනවා. පුදුමයි ඵයා මේ වගේ වේදනාවක් කොහොම දරාගත්තද කියලා. ඵයාගේ දකුණු අතයි වම් කකුලයි කැඩිලා. මාසයක් දෙකක් විතර යනකම් ඇවිදින්න බැරි වෙයි. තව ඔලුවට වැදිලා තියෙන පාර නිසා සැරින් සැරේ දරුණු හිසරදයක් ඇති වෙන්න පුළුවන්. ඵයා දැන් ගොඩක් දුර්වලයි. ඵයාගේ ලගින්ම ඉන්න ඵක තමයි හොද. තව දෙයක් මිස්ටර් ජිමින්

🐤 : මොකද්ද ඩොක්ටර්

👩‍⚕️ : අපිට සමාවෙන්න මිස්ටර් ජිමින්

DARK MEMORY ( COMPLETE )Where stories live. Discover now