•Florida• °dnf°

veda

+Clay POV+
Sabahladığım gecesinin sabahı ayağa kalkıp yüzümü yıkadım aklımdan geçen sonsuz düşünce bulutları beni daha çok oturup düşünmeye iteliyordu.

4 gün ne çabucakta geçmişti öyle sadece 4 günde değil resmen bir kitaplık yaz tatili çabucak geçmişti.

Herşey havaalanında beni çağıran arkadaşıma yardım etmek içindi ama o kahve gözleri gördükten sonra bütün yazım hatta bütün hayatım değişti.

Eskiden evren kavramı sınırları olmayan sonsuz uzay ve varlıklardı şimdi ise minicik bir oğlan benim evrenimdi.

Kahvaltı hazırladım herkes yavaş yavaş kalkmaya başlamıştı havadaki hoş kokulardan ve tavadaki cızırtılardan dolayı.

Arkamdan minicik birşey geldi ve bana sarıldı kimin olduğunu biliyordum tabiikide. Kafasını bir kedi gibi sırtıma sürtüyordu.

-Günaydın Clay'im.

-Günaydın George'um güzel uyku çektinmi dün?

-Evet senin yanın herzaman rahat oluyor.

-O zaman neden yanımdan ayrılmak istiyorsun?

Çiçek gibi gülen yüzü soldu.

-Clay... bunun hakkında konuştuk.

biliyorum George sadece aşamıyorum sensiz olmayı.

-Sorun etme-

-Biliyorum.

-Uhh tamam o zaman kahvaltıyı hazırla ben geliyorum hemen.

Onuda üzüyordum dimi? Oda üzülüyordu gideceği için burdada kalıp yük olmak istemiyordu ki yük olmuyordu bile ona kaç kez söyledim bilmiyorum ama o dinlemiyordu işte.

Bende gidemezdim bütün düzenim burdaydı işim burada dostlarım burada bu şehir benim için çok değerliydi ailemde buradaydı.

Bir dakika George ailem ile tanışmadı ailem sevgilim olduğunu bilmiyor bile?!?

-HEY GEORGE!?

-EFENDİM CLAY?

-GELSENE Bİ.

Adım seslerini duydum bana yaklaşıyordu.

-Efendim aşkım?

-George gitmeden ailem ile seni tanıştırabilirmiyim?

-Tabiikide giderken tanışır biraz oturur öyle gideriz.

-Vaktini ayırabildiğin için saol bebeğim.

-Önemli değil masa hazırmı?

-Evet herkesi çağır kahvaltı yapıp gidelim.