Dirty Secret (COMPLETED)

CHAPTER 34

Friend

Naiwang nakaawang ang labi ni DenMark nang talikuran ko siya. Ayaw kong pinagsasalitaan ng masama si Drake lalo pa't sa harapan ko. In fact, totoo naman ang sinabi kong mas gago, mayabang at tarando pa siya kung tutuusin.

Napairap ako sa hangin at sinulong muli ang init ng araw. Tinaas ko ang kanang kamay para pang-tabon sa sikat ng araw habang naglalakad. Grabe, ang init talaga sa Pinas.

Nang may makitang puno na malapit sa field na may bleachers, walang pagdadalawang isip akong umupo.

I sighed deeply and brush the sweats on my forehead. Kinuha ko ang cellphone sa bag para sa isang tawag. Hindi din nakaligtas sa akin ang ilang text at tawag mula kay Drake. I didn't bother reading and replying to any of it and instantly called my friend who is probably waiting for me.

"Hello!"

Bungad ni Benj ng sagutin ang tawag.

"Benj, ahm mauna ka nang kumain, kita nalang tayo sa room after lunch." sagot ko,

Sinipat ko ang oras at nakitang 12:16 palang ng hapon, may oras pa.

"Huh?"

"Ano.. matatagalan pa kasi siguro ako dito. Kumain ka nalang diyan." tugon ko sa kabilang linya.

"Nag-order na ako ng pagkain para sa'yo, hintayin nalang kita." sagot naman niya.

I bite my lips as guilt rose up my chest. I'm planning to have lunch with Drake this time. Gusto kong sulitin ang mga araw para makasama ko siya. Hindi natin alam ang maaring mangyari, lalo na ngayong may nakakadiskubre na sa lihim naming relasyon.

"Sorry talaga.. ano bayaran nalang kita mamaya. I need to go." gustuhin ko mang magpaliwanag pa sa kaniya, nawawalan na ako ng oras.

Agad akong tumayo at sa pagkakataong ito, si Drake naman ang tinawagan ko. Hindi pa nakaka-isang ring, sinagot niya na agad.

Wala akong ibang narinig sa kabilang linya bukod sa malalim niyang paghinga.

"N-Nag lunch kana?" patuloy akong naglalakad

"Not yet, " he answered in a monotone.

"Kain tayo sa labas, gusto mo?"

Hindi naman ako naghintay ng matagal sa naging tugon niya.

"Okay, wait for me on the car."

Nang sabihin niya iyon, agad akong tumalima sa parking lot. Isang minuto lang siguro akong naghihintay nang makita ko na siyang papalapit. Nakabukas ang una hanggang tatlong butones ng kaniyang pulo. Nakarolyo ang manggas nito hanggang siko.

Walang salita niyang pinatunog ang BMW na itim at pumasok sa driver seat. Napabuntong hininga ako. I roamed my eyes and notice that no one is around except for the both of us. Good thing it's lunch break and most of the students is on the cafeteria, and that includes, Dwayne.

Binuksan ko ang pinto ng shotgun seat at saka may pag-iingat na umupo. I casted my head downwards and keep my mouth shut. I don't know what to say at halata namang wala din siyang balak kausapin ako. He is spitting a cold aura na lalong nagpapatahimik sa akin.

However, his manly perfume immediately invaded my nostrils. Every part of his car smells like him, na kahit itong inuupuan ko ay nagsusumigaw ng panlalaki niyang pabango.

And just like this.. I felt like home.. I find a solemn peace in the midst of the chaos I've made. Funny how my worlds turn up-side down with his presence alone.

Drake then maneuvered the car away from the parking lot. Awkward silence stretched in the air on the next minutes. Walang may balak magsalita na tanging mabibigat na hininga lang ni Drake ang naririnig sa buong sasakyan.