Dirty Secret (COMPLETED)

CHAPTER 18

Kiss

Naging mabilis ang paglipas ng mga araw. Dalawang linggo na ang lumipas mula noong nangyari sa condo unit ni Drake. Yep, hindi ko na siya tinatawag na kuya, cuz everytime I would call him that, he would always kiss me! I am not complaining at first, pero nang tumagal pinagbantaan niya akong hindi lang halik ang ibibigay niya if ever he will hear me calling him kuya. Natakot naman ako, kaya hindi nalang ako umulit.

After the incident, we are now officially couple. I know mali itong ginagawa namin, at kung titingnan sasabihin madali akong bumigay. Pero sabi nga nila, we only lived once. We can’t waste time if we feel the same way towards each other.

I like him and he likes me back. Can’t we be true to ourselves for once?

Kahit gano'n maingat pa rin kaming hindi mabisto nila tito. Sometimes, pagtapos na siya sa readings at kahit busy siya lalo na ngayon, ako nalang ang pumupunta sa condo niya. Lumipat na siya ilang araw na ang nakakaraan. Minsan naman tuwing bumibisita siya sa bahay, nasa kwarto lang kami.

I’d never thought I would be this happier. I treasure every moment we’re together. It was like a dream. Hindi ko nga namamalayan ang takbo ng oras. Hindi maiiwasang kabahan lalo pa’t sa sitwasyon namin. I exhaled a large amount of breath. Whatever will happen, I know we are on this together. Hindi ako iiwan ni Drake…

Katatapos ko lang maligo and I’m on my nighties when I heard my phone ringing. Kinuha ko ‘yon habang nagsusuklay. I smiled when I saw my mom’s name. I answered it immediately.

["How’s my baby doing?"] bungad ni mommy.  Mahina akong napatawa. Umupo ako sa kama habang sinusuklay ang buhok.

Galing ako sa condo ni Drake. Umuuwi pa naman ako, at hindi doon natutulog. Sometimes, we will cuddle in bed and talk about random things. Minsan ‘rin habang may binabasa siya, nasa likuran niya ako habang nasa sahig siya nakaupo. I will then, comb his hair. Hindi naman siya nagrereklamo. If we’re about to eat naman, minsan pinagluluto ko siya. Itlog at pritong manok lang ang alam kong lutuin at syempre kanin. But most of the time, nag-oorder lang kami ng since hindi rin siya marunong magluto.

"I’m fine mommy. How about the two of you?" This past few days, I forgot to call them at night, like the usual.

I heard her deep sigh. ["Ayos lang kami anak. Don’t worry about us."] malambing niyang tinuran.

"That’s good to hear. Magpapahinga po kayo mommy, especially si dad. Don’t stress yourselves—"

["Of course hon. Stop with your lectures."] Natawa ako.

I can imagine her rolling her eyes on the other line.

["I called to inform you that we’ll visit you next week."]

Malawak akong napangiti. I miss them. Mabuti nalang at naisipan nilang bisitahin ako.

"Great! I’ve missed you so much. Parang gusto ko nang hilain ang mga araw." narinig ko siyang tumawa.

["We missed you too. Wala na kaming maingay dito."] she answered.

Nag-usap pa kami ng ibang bagay. That’s us, hindi nuubusan ng usapanan. Close ako sa kanila ni daddy,  I didn’t hesitate telling them my stories and they will listen attentively. May pagkakataon lang talaga at usapin ang hindi ko kayang sabihin sa kanila.

After the call, I blow dry my hair. Hindi ako mahilig matulog ng basa ang buhok. I believe if ever I do that, I’ll get a headache. ‘Yon ang laging sinasabi ni mommy. Kaya nakalakihan ko nalang ang ugaling ito. Pagkatapos, sumandal ako sa headboard ng kama. Napanguso ako ng maalalang hindi ko nakita ngayong araw si Drake. Naging mas busy na siya ngayon kumpara sa nakalipas na araw. I understand, dahil kahit ako mararanasan ko rin yun. It’s just that,