Somewhere In San Alfonso (Manila Avenue Series #5)

Epilogue

Epilogue

Loving her wasn't my vocabulary from the very start.

Wala akong ibang minahal kundi si Jen na girlfriend ko noon hanggang sa nakilala ko si Mishy. Mishella is different but I don't love her the way I love Jen.

Kapag sinabi ko na hindi ko mahal. Hindi ko mahal.

That's why I hurt her many times. Hindi lang isang beses ko siyang sinaktan kundi maraming beses. I know I am an asshole because I hurt the girl who love me. The girl who brings out the best of me but I didn't see it. Masyado akong nagbubulag-bulagan sa pagmamahal ko kay Jen kaya nasaktan ko si Mishella ng paulit-ulit.

Malakas ang sampal na dumapo sa mukha ko ng nilapitan ako ni Aviegail. She's well knowed popular in Ateneo, kung hindi ako nagkakamali ay matalik na kaibigan siya ni Mishella. Hindi din ako pinalampas ng kaibigan niyang si Kio at sinapak din ako.

"How dare you do that!" sigaw ni Avi na nangangalaiti na sa sobrang galit.

Pinunasan ko ang dugo sa aking labi bago ko sila malamig na tinignan. Kumuyom ang palad ni Kio at galit na nakatingin sa akin, pinipigilan niyang suntukin ako. Then do it. Handa kong tanggapin ang lahat kasi nasaktan ko ang kaibigan nila. Nalabag ko ang asawa ko.

"Wag mo na siyang lalapitan ulit." banta ni Kio at sinikmuraan ako bago umalis.

It's not my plan to violate her at nabigla lang talaga ako sa nagawa ko sa kanya. Siguro nagawa ko 'yon dahil sa sobrang galit sa kanya at alam ko ang pagkakamali ko. Nagsisisi ako sa nagawa ko sa kanya. The guilt that I felt doubled when I got her pregnant.

Hindi ko na alam ang gagawin ko, hindi ko sinasadyang buntisin siya and it was not my plan. Naguguluhan ako at nahihirapan akong intindihin ang lahat. I wasn't ready yet to be a father.

"Kailangan 'mong panindigan ang nagawa mo, Vince." tinapik ni Jen ang balikat ko. "And you need to face the consequences of your actions. Hindi mo dapat ginawa 'yon dahil alam 'mong mali 'yon!"

"Alam 'mong mahal kita, Jen!" untag ko. "At galit ako sa kanya dahil sinira niya tayo!"

"Kasal kayo eh." umiyak na siya. "Hindi na tayo pwede and aside from that, I'm getting married to your cousin."

Bumagsak ang balikat ko sa narinig. "H-Hindi."

"Kalimutan mo na ako, Vince." mahina niyang sabi. "Tigilan mo na ang kahibangan mo sa akin! Hindi na kita mahal!"

"Hindi totoo 'yan." hindi ako naniniwala sa sinabi niya.

Mahal ko siya to the point na kahit niloko niya ako at pinagpalit sa pinsan ko ay nandito pa rin ako para sa kanya, handa pa rin akong tanggapin siya. That's how I love her. I'll accept everything about her kahit masakit.

"Alam kong mahal ka niya at deserve niyo ang isa't isa. So please stop chasing on me kasi pareho na tayong magkakapamilya." nag-iwas siya ng tingin. "Alam ng diyos kung gaano kita kamahal Vince pero hindi na pwede eh. Hindi na tama kaya itigil na natin ang kahibangan na 'to."

Wala akong magawa kundi ang palayain siya ng tuluyan na niya akong iwan. The case started on ruling at inamin ko ang lahat sa kanila and even to Mishella. I hurt her again not once but twice. Pinaramdam ko sa kanya 'yong galit ko ng mawala sa akin ang babaeng pinakamamahal ko.

Nagpatuloy ang kaso namin hanggang sa makulong ako. Indeed umamin ako sa pagkakamali ko at ako na mismo ang nagpakulong sa sarili ko dahil sa ginawa ko. The sudden guilt was now invading on my system. I deserve this and more than I do.

"Gusto mo ba na ilabas kita dito?" umiiyak na si Mama.

"No, Mom." malamig kong sagot. "Hayaan mo lang akong magdusa. I deserve this."