Forbidden Love

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σήμερα αποφασίσαμε να στολίσουμε. Σίγουρα δεν θα είναι σαν τον στολισμό που κάνουμε στο κάστρο αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε. Προχθές πήγα με τον Τομ και κάποιους άλλους στρατιώτες στο δάσος και με άφησαν να διαλέξω εγώ ποιο έλατο θα κοπεί. Μου πήρε λίγα λεπτά αλλά κατάφερα να βρω το κατάλληλο. Έδεσα μία κόκκινη κορδέλα σε ένα από τα κλαριά του για να μπορέσουν να το βρουν οι στρατιώτες που θα το κόψουν. Ο καιρός άρχισε να χαλάει και φαινόταν ότι θα χιονίσει. Ευτυχώς είχαμε προμηθευτεί πολλά ξύλα για τα τζάκια και πολλά τρόφιμα για μην τυχόν και αποκλειστούμε από την κακοκαιρία που έρχεται. Αναρωτιέμαι στα σύνορα τι θα κάνουν με την κακοκαιρία που έρχεται. Ω ακούω τους στρατιώτες. Θα γύρισαν από την κοπή του δέντρου. Τέλεια όποτε θα στολίσουμε. Με τον Κρίστιαν ακόμα μιλάμε αλλά όχι τόσο συχνά λόγω του καιρού. Τα γεράκια δεν μπορούν να πετάνε με τόσο χάλια καιρό. Τα πράγματα παραμένουν σταθερά. Ο Άγγλος Βασιλιάς δεν λέει να αποχωρήσει από τα σύνορα όποτε ούτε ο πατέρας δεν πρόκειται να αποχωρήσει από εκεί. Και επειδή ο ίδιος ο Βασιλιάς της Αγγλίας είναι στα σύνορα, έτσι παραμένει και ο πατέρας με τον Φίλιπ. Ο Βασιλιάς της Ισπανίας αποχώρησε πριν κάποιες εβδομάδες, αλλά άφησε πίσω ένα μέρος των στρατευμάτων. Ευτυχώς δεν γύρισε ο πατέρας πίσω στο κάστρο γιατί αν μάθει ότι δεν είμαι εκεί και μάθει τον λόγο που έφυγα θα γίνει χαμός. Ξέρω πρέπει να επιστρέψω πίσω αλλά δεν θέλω ακόμα. Ειδικά τώρα που έρχεται ο βαρύς χειμώνας δεν πρόκειται να μετακινηθώ, το ίδιο και ο πατέρας. Τέλος πάντων, αυτά ήταν τα νεότερα μου. Θα ξανά γράψω σύντομα!

Έκλεισα το ημερολόγιο μου, το κλείδωσα μέσα στο συρτάρι του γραφείου μου και βγήκα έξω από το δωμάτιο. Πήγα να βρω τους υπόλοιπους αλλά στον διάδρομο έπεσα πάνω στον Τομ που κράταγε μία μεγάλη κούτα με στολίδια και δεν έβλεπε μπροστά του.

«Συγγνώμη υψηλοτάτη δεν σας είδα!»

«Δεν πειράζει Τομ. Θες βοήθεια;»

«Όχι υψηλοτάτη τα καταφέρνω, απλά αν μπορείτε να με οδηγήσετε προς το σαλόνι.»

«Φυσικά!».

Μόλις φτάσαμε καθίσαμε και στολίσαμε. Το σπίτι έγινε πολύ ωραίο. Θα μας έφτιαχνε και λίγο η διάθεση. Το βράδυ δεν άργησε να έρθει και μαζί του ήρθε και η κακοκαιρία που περιμέναμε. Έριχνε πάρα πολύ χιόνι και η ορατότητα έξω είχε ελαττωθεί. Μετά το βραδινό όλοι είχαμε σκορπιστεί στα διάφορα δωμάτια. Εγώ είχα αποσυρθεί στο γραφείο. Καθόμουν και κοίταγα έξω από το παράθυρο. Αυτή η κακοκαιρία με φόβιζε πολύ. Δεν θα είχε καλή κατάληξη.