Promise, broken or unbroken

6th Chapter

Huhuhuhuuuu.... Nakaka-iyak... Can Prince save Ella?

-Kristoffer's POV-

We were on our way at Ilocos Norte kasi sosorpresahin namin sina Miguel at Bianca dahil kasal na nga namin next week gusto pa nga ni joyce na magpaiwan na lang kasi madami pa siyang gagawing preparation pero sabi ko na dapat kasama siya dahil siya lang naman nakakaintindi sa mga ilocano dito.. kasi yung nanay niya ay taga-ilocos.

Pakarating namin sa Laoag ay maganda dito dahil kahit probinsya ito ay civilized na hindi tulad sa Vigan na they preserve the old ages. Hindi naman masama na maki-sabay sa uso kahit sa isang part lang. Kaya I texted miguel kung nasaan na sila at sabi nila they are at robinsons, kasi ang palusot ko ay ibalita kong ano ang mga makikita sa pupuntahn nila kaya umikot kami ulit para pumunta sa robinsons. When we get there ay naghiwalay kami ni joyce.

"Ako dito sa baba, at ikaw kris doon sa second floor." Sabi ni joyce. At pumunta na ako sa second floor.

Habang naghahanap ako ng mga tao na ayaw magpakita sa amin ay biglang natanaw ng mata ko si bianca, papunta siya ng c.r. syempre sa 2nd floor kaya tinawagan ko si joyce.

"O? Bakit?" Tanong niya..

"Ehhh si bianca nakita ko na pumunta siya sa loob ng c.r dito sa second floor. Pumunta ka na dito."

"Nandito din ako sa second floor, ang haba ng pila ... pero nasa may looban na ko., hintayin ko na lang siya dito.. hintay lang..." sabi ni joyce.

"Sige! At hahanapin ko si miguel.. Bye!" Kaya naman ay pumunta ako sa department store at pumunta muna sa mga bilihan ng damit. Well doon nahanap ko siya na pumipili ng damit para kay bianca. Kaya naman pumunta ako sa likod niya.

"Huy! Ano na ang nangyayari dito!" Panggugulat ko sa kanya.

"Uy.... musta na? Hey tulungan mo naman ako sa pag-pili ng damit para kay bianca." Sabi ni miguel, kaya naman bago pa siya mahimatay sa kakahanap kung ano ang puwedeng ibili na damit kay bianca ay tinawagan ko si joyce para sabihin na huwag muna sila pupunta dito at maglibot-libot muna sila sa kung saan.

"Wait? May gawaan ba dito ng couple shirts? Or printing shirts?" Tanong ko sa kanya.

"Wait, search ko lang..... Here oh! Sa may 1st floor malapit palabas ng department store sa baba. Let's go.. may escalator doon.." saad ni miguel kaya naman sumunod ako sa kanya.

Yung pinalagay niya sa may t-shirt, yung kay miguel 'pangga' at kay bianca 'dungo'. Ehhh.. mara pa naka-lagay yung isa pa is 'Baket ko' at 'Lakay ko'. Ilokano words sila lahat ng pinalagay niya. After 1 hour ay natapos din, tinawagan ko ulit si joyce para tanongin kung nasaan na sila, at nasa may foodcourt lang daw sila.

Hindi naman kami nahirapan sa paghahanap sa kanila nasa likod kami ni bianca ng biglang tinalukbong ni miguel ang kamay niya sa mata ni bianca. Hindi mapakali si bianca at tsaka tinanggal agad ni miguel ang kamay niya dahil mapanakit ang mga kamay ni bianca, in short magaling mangurot. Nag kuwentohan kami ng konti at naisipan nang pumunta sa may kanila. Pero natigilan kami ng biglang dumating si hazel. My God! This is not happening... Is it even happening? Like, right now! No way! Sasabog na ata utak ko kaka-isip kung ano na ang puwedeng mangyari

"Hi.... guys.. care-" Hindi na natuloy ang sasabihin ni hazel kasi sinampal na siya ni bianca. "Akala mo hindi ko alam lahat ng mga baho ko? Na in-love ka sa pinsan mo! Na boyfriend ko? Tapos pasimple ka pa na gusto mo makipag-kaibigan sa amin? Hindi ako pinanganak noon na tatanga-tanga." Saad ni bianca

"What? Hindi yan totoo! And if you wan't him then she's yours, he is my cousin so i'll him be with someone he loves ! Iam not that kind of person!" Paliwanag ni hazel.

"You think i'll believe you? Huh! I've ask all of your friends! And that, they said the truth!" Ng biglang sinabunutan na lang ni bianca si hazel at sa hangang magtinginan na lahat ng tao habang inaawat sila ay bigla akong nasipa ni ...

"Ouch! Ano ba naman yan! Hindi man lang kayo mag-ingat magaaway na nga lang isasali niyo pa ako!" Nagulat kasi ako dahil si joyce ang kaharap ko. "Aray naman joyce ang sakit ng sampal mo! Parang sipa ng kabayo" saad ko.

"Ehhh paano mukha kang tanga na nag-sasalita mag-isa. Halika na nga at nandito na tayo sa may sakanila." Sabi ni joyce.

Pagkabalas ko ay super sarap ng hangin kasi katabi ko ang sobrang laking narra na puwedeng silungan. Saya! "Kuya ilang taon na po itong narra tree niyo?" Tanong ko doon sa kakilala nila ni bianca at miguel.

"Tawagin mo nalang akong kuya Dan, ummm... bale 56 nako at mga 5 years old ako ng tinanim. So 51 na siya." Sabi ni kuya Dan.

"Ahhhh.... nice! Tara na po sa likod, at kaka-sampal ko lang, may ice ba kayo? Baka puwedeng pam-palamig."

"Haahha.... tara na nga" at pumasok na kami ni kuya dan at tuloy parin ang kuwentuhan namin.

-Barbie's POV-

"What! Pumunta kayo ng Ilocos at hindi man lang kayo nag-tawag! Nakaka-inis kayo. But by the way pupunta si Hazel sa Ilocos, dyan mismo sa may laoag!" Pag-sasabi ko kay joyce.

"Ahhhh, ok.... what!? Pupunta dito si Hazel?! Pero imposible kasi malayo ito, don't worry.. ako na bahala doon. Kapag dumating man."

At in-end agad yung call kasi daw kakain na sila ng hapunan. What! 8pm for dinner? Nakaka-gutom talaga. Bigla naman may yumakap sa akin mula sa likod. "Hmmmmm ..... Derrick, halika nga dito." Shit!

"Who's Derrick?" Siya si llyod. Yung pina-date sa akin si mama. He's F*ck up. I hate this guy!!

"You don't need to know him!"

"Tell me!"

"You don't need!" Ahhhhh..,, winalis ko yung mga babasaging plates!

Nag-walk out ako at hindi na bumalik sa kanya.. bakit ba kasi? Anong paki niya,

Pero nagulat ako ng biglang may humila sa akin at niyakap at doon ako nakasigurado na si derrick na iyon, bumuhos ang iyak ko kasi bakit ba kapag mayaman kailang ang mga magulang mk ang gagawa ng kapalaran mo at for business lang kami at para bang binebenta sa pamilya ng lalaki! Mas-mabuti pa na normal lang ang buhay ko, at hanggang sa binuhat ako ni derrick at napunta yakap-yakap ko parin siya-. Ayaw ko nang bumitiw. Sa lalaking mahal ko.