Promise, broken or unbroken

Alternate Ending

ITO NA PO ANG PINAKAHIHINTAY NIYONG LAHAT JUSME! AFTER 2 YEARS. ANG DAPAT NA NAGING ENDING NIYA TALAGA KASO NGA LANG NAGING BUSY NA AKO SA SCHOOL LIFE KO. PERO MALAY NIYO MAGKAROON NA 'TO NG BOOK 2 DAHIL BALIK WATTPAD NA TAYO. ENJOOOYYYY BABIES.

----------------------------------------------------------------------------
Nagising na lang ako na wala na si Bianca sa kuwarto. Kaya naman nagtaka ako, kaya naman agad akong lumabas at nakita ko nga kung sino yung kumuha sa kanya, hindi ako pwedeng magkamali kung sino yung lalaking yun, si Derrick agad ko silang sinundan at napunta sila isang building ng makarating ako doon yung isang bintana lang ang nakita ko, alanganin man pero gagawin ko na ito kahit ano pa ang magiging palagay ko. Agad ko nang binilisan ang pagsira sa hindi naka-lock na bintana. Good thing at kahoy din gawa ang mga iyon. Bilis kong sinuksok ang sarili ko sa nagkasyang katawan ko. Bwisit kasi nasugat pa ako sa mga kahoy na iyon mabuti na lang at hindi ako nasaktan sa pagbaba ko. Dahan-dahan kong binuksan ang gate at ng tuluyan ko ng maibilis sa kasya kong katawan ay agad na akong lumabas at isinara iyon kasi baka mahalata nila na wala na ako. Binilisan ko ang takbo ko at sa di kalayuan ay may nakita akong kotse, huminto ako ng sandali para makita ang parating ng kotse. Pero nagulat ako sa nasa loob kaya naman binilisan ko agad ang takbo sana hindi niya ako napansin sa bilis ng takbo ko. Kahit hingal na hingal ay tuloy parin ako sa pagtakbo ng mapadaan ako sa isang carinderia wala namab akong magawa dahil gutom na talaga ako. Kaya naman mabilis na kumain at nakitang may daan sa likod nito.

"Ate saan papunta ang daang iyon?" Tanong ko sa ate na nagtitinda.

"Ah! Diretso sa palengke, binubuksan lang yan kapag-lunch kasi doon ang pinaka-marami na kumakain" sagot ng ale sakin.

"Sa tingin mo ba ate makakalabas ako dito?" Sana naman magamit ko ang daan na ito.

"Siguro, kasi may nagbebenta rin diyan eh. Siguro wala ngayon kasi hindi palengke day." Saad ng ate.

"Sige. Ate. Thank you." Mabilis na tumakbo doon at binuksan. Swerte ko kasi libre ang daanan. Kaya naman doon na ako lumabas at doon nakita ang mga nagkakasiyahang tao. Siguro walang tao kasi fiesta nila. Siguro naman hindi ako makikita ni Derrick dito kaya hindi masama na makisaya muna kahit konti. Nakisaya sa mga tao at nakakilala ng tao sa daan at naging masaya sa mga ginawa doon. Pero nakita ko ang oras ay 6 pm na kaya naman nagpaalam na ako sa kanila. Bago pa mahanap ako ni Derrick. Tumakbo na ako hanggang sa makaabot sa labas. Nakita ko ulit ang pamilyar na kotse sa may tabi ng palengke at nakasigurado na kay Derrick kasi kabisadong-kabisado ko ang plate number niya. Mabilis na tumakbo ako hanggang sa makalayo ulit sa kanila. Hindi ko na alam ang gagawin ko kaya naman nakita ko ang isang tao doon at tinanong kong nasaan kami at nagulat dahil nasa Cavite pala kami. Wala pang kotse kaya naman no choice kundi ang maglakad. Hindi ko na alam ang papunta pa kaya naman nag-hanap ako ng tao at mabuti na lang kahit province dito ay may mga tao parin na gising.

"Ate alam niyo po ba ang palabas dito sa cavite. Papuntang manila." Saad ko.

"Ah. Hindi po eh. Sorry po ah."

"Sige. Thank you." Malungkot na tumuloy sa paglalakad kasi hindi ko parin mahanap ang pauwi sa maynila. Pusang gala naman oh! Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.

"BIANCA!" Nagulat ako sa sumigaw at hindi nga ako nagkakamali si Derrick nga iyon. Mabuti na lang at nandoon ang isang parang gubat kaya naman biniliaan ko ang takbo papunta doon. Kahit na hindi ko alam ang pupuntahan. Wala na talga akong gusto kundi ang maka-uwi sa pamilya ko at sarili kong pamilya.

Binilisan ko pa ang takbo "BIANCA! Bumalik ka na kasi hindi ka makakatakas sakin!!" Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko at nang matapilok ako ay agad akong nagulat dahil nagpagulong-gulong ako sa bundok o gubat ba itong dinadaanan ko.
At nagulat ako na street itong babaksakan ko agad akong tumayo at lumakad kahit masakit ang paa ko dahil sa pagkatapilok.