Promise, broken or unbroken

48th Chapter

-Bianca-

      Nagising ako sa isang hindi pamilyar na kuwarto kaya naman agad akong tumayo at biglang sumakit ang ulo ko pero hindi ko na iintindihin yun at tumayo na nga ako para naman makaalis pero nagulat ako ng naka-lock naman ang kuwarto. Kinakalas ko naman ito ng bigpang may nang bukas nito at nagulat ako ng ang bumungad ay ay si derrick.

        "Derrick? A-a- anong ginagawa ko dito?"
 
      "Wala ka bang naalala bianca? Diba nga ako ang kumidnap sayo. Para namna makasama na kita. At tayong dalawa na lang at wala ng iba."

      "Pero.. ano ba ang gusto mong kapalit para palayain mo lang ako dito?!." Sigaw ko sa kanya.

       "Wala naman akong gustong kapalit eh. Ikaw lang at wala ng iba pa. Tsaka hindi ka na hahanapin pa ni Miguel dahil merom ka nang kapalit doon."

       "Ano ang ibig mong sabihin ha?! Sabihin mo! Bwisit ka!"

        "Hahhaha.. huwag ka namang magalit diba nga may kapalit ka naman doon at yun ay si barbie kung tatanongin mo na kung paano siya nagkagusto kay barbie ay ginayuma niya iyon. Hahha"

    Kumunot lang naman ang noo ko. Dahil totoo ay gimagana ba talaga ang gayuma? Totoo ba iyon?

     "Hhahahahha.. syemprw joke ko lang iyon. Pinagaya namin ang mukha mo mapa-ilong, labi, lahat ng features ng mukha mo. Pati na rin buhok ay ginaya. Kaya imposibleng makilala niya pa na si Barbie iyon dahil sa kanyang ugali. Tara na at baka mahuli pa tayo sa flight natin papuntang america."

     "Ano? Hindi ako sasama sayo! Kaya please lang! Pakawalan mo na lang ako." Pagpupumiglas ko dahil hawak hawak niya ang dalawa kong kamay kasi sinasaktan ko siya. Baka sakaling umatras para makatakas sa kanya.

       "Hhahaha.. syempre biro lang ulit iyon. Sa makalawa pa ata ang ating flight. Kaya maghanda ka nalang." Hinagis niya ako sa kama at mabilis na ni-lock ulit ang kuwarto. Wala naman akong magawa dahil sarado na lahat ng parte kuwarto kahit bintana naka-lock. Pumunta ako sa may CR at laking gulat ng hindi naka-lock ang bintana at pasalamat narin dahil kasya ako dito agad akong nagpalit ng damit para maayos na maka-takas pero nakaramdam ako na may darating kaya sinara ko agad ang pinto ng CR at baka mahalata na bakit mahangin sa may CR. Pagbukas niya nang pinto ay nadatnan niya akong nakaupo lang at nagbabasa ng libro.

      "Kumain ka na at may pupuntahan tayo." Hindi na ako sumagot pa at kumain na lang. "Alam mo ba na lalabas tayo kaya ka nagpalit?"

    "Hindi noh! Nagpalit lang talaga ako. Kasi marumi na ang damit ko. Umalis ka na nga baka kung ano pa ang magawa ko sayo!" Pagtataray ko sa kanya. Kung aalia kami chance ko na ito para makatakas pero paano kung madami kaming kasama? Siguro nga ang tanging paraan lang na maaring gawin ay ang tumakas mula sa bintana sa may CR. kaya naman bobolahin ko muna ito. Tsaka kailangan ko na rin ng bagong damit.

       "Sige. Kung yan ang gusto mo." Lumabaa naman sila agad at binilisan ko ang pagkain para naman makapunta na kami kungvsaan nga ang patutunguhan namin at actually gutom narin na naman talaga ako. Ilang minuto pagkatapos nila akong iwan ay agad din siyang pumasok para tingnan ako, nagulat nga siya ng makita ako na handa nang umalis. Hindi nga ako nagkamali sa pupuntahan namin. Sa mall nga ang bagsak namin. Agad akong bumaba at hinsi na nagsayang pa ng oras aa pamimili. Mayaman naman itong si derrick kaya kahit 100, 000pesos ang ubusin ko sa kanya diba? Lumakad kami doon, dito, diyan, at kung saan-saang parte pa ng mall kami nakarating. Para lang makabili ng kung anu-ano na gusto hindi nga ako nabigo at inlababo parin sa akin si derrick dahil binili niya talaga ang mga gusto ko. Exept na yung cellphones at tablets dahil alam kong ayaw niya at pagiisipan na gagawa ulit ako ng plano ng pagtulong kay Miguel. Na-miss ko na siya agad. Pati si Ivan at Chistina. Kamusta na kaya sila sa demonyong barbie yun. Pag-ako nakalaya talaga. Hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na makabalik ulit doon.  Habang naglalakad kami ay nahagilap ng dalawang mata ko si Miguel, pero mabilis silang naglakad. Hindi ko masyadong nakita ng mabuti kaya hindi din ako sigurado na si Miguel at ang mga bata nga iyon. Ewan ko ba pero ang tingin ko eh sila nga iyon. Tapos sunod na nakita ko ang karibal kl na si barbie na talagang kamukha ko nga. Nagulat nga ako ng bigla ako na lang akong hinila ni derrick palabas sa mall. Ewan ko kung bakit ng makarating kami sa may kotse ay sunabi njya na ilagay na ang mga gamit ko. Kaya naman sumunod na lang ako sa kanya. Imbes na magtunganga ako ay nagulat ako ng kinalabit niya ako habang nagaayos ako ng mga gamit ko sa likod ng kotse.