Promise, broken or unbroken

1st Chapter

-Bianca's POV-

Masayang-masaya ako na naglalakad sa may classroom dahil isang pangako ang nangyari:-)

I didn't imagine that it would happen... na ang isang babae na super kulit, magaling(kunti lang naman top 2 ako sa class siya naman ay ang top 1), but I learn to love not because of math or sci. but being truly in-love. Since elem. days pa itong feeling ko para sa kanya, kaya kunwari galit ako pero kapag wala na siya sa tabi ko at si barbie at joyce na lang ang nakapalibot sa akin ay nakikilig na ako ng sobra!! Ayeeee... super..

" Bhreerer,..... tayo na?" Tanong ni miguel

"Nahihiya ako?!?!^-^"....... @__••

"Hahahahah... sagot na aalis na ako"

"Oo na , mahal na mahal kita"

Then niyakap ko siya ng mahigpit.

--------------------------------------present.-----

"Huy! Tama na yang ilusyon mo .. hindi na siya babalik pa." Sabay bagsak ni barbie sa mga libro niya.

"Bakit, masama bang mag-ilusyon sa iniwang pangako niya. Tsaka alam kong babalik siya..." sabi ko. Hindi naman masamang mangarap diba?

Hindi na naman sumagot si barbie at nag-aral na lang ng mga aralin niya sa ingles. Bigla namang dumating si joyce with matching earphones at walang pakialam sa mga aralin niya. Yan ang buhay ng isang graduating high school this 2015. Malapit na dahil 2 buwan bago maganap ang pinaka-hihintay kong pagtatapos sa secondariya mabuti na lang at hindi ako umabot sa k-to-12. Kung hindi matatagalan ako.

"Hindi naman, pero tatandaan mo, baka maging matandang dalaga ka habang buhay o kaya naman ay naka- nga nga ka na lang sa bahay niyo ng ilang taon." Sabi ni joyce dahil kakarating lang niya.

"Teka lang, paano mo nalaman ang pinag-uusapan namin ehh ngayon ka lang dumating?"

"Magaling talaga ako. Pagdating sa mga ganyan."!sabay tawa ng dalawa. Kahit kailan talaga ganyan ang mga bff ko. Wala nang ibang alam kundi ang mga kalokohan,at love/romance.

Ako nga pala si Maria Isadora Bianca Umali. 16 y/o .. and graduating kaya dapat lang na galingan ko dahil ang kukunin ko this college is HRM. and I need to be nice, hospitable, or so what ever. Bigla naman nag-vibrate ang cellphone ko kaya tiningnan ko agad.

From: miguel♡

Hey! Bi malapit na akong umuwi!! See you..

---

"Oh! Tignan niyo 'to eto ba ang sinasabi niyo na matagal nang hindi sweet? Pwues who u kayo ngayon sa akin.."

"Hahaha.... wala na yan., ..." tawa parin ng tawa ang dalawa bakit ano ba kasi ang meron? O sadyang baliw na sila..

"K!" Buntong hiningang sagot ko at kunwari ay nagtatampo.

"Blehhhh,,,alam mo kasi da-"

"Guyzzz, parating na si sir william!! Math na ulit tiba-tiba!!" Sabi ni Ron kaya nag-transform agad kami sa kani-kanilang mga upuan. Pero wait lang may narinig ako kay joyce na sinabi na hindi ko narinig ng maayos dahil sobrang lakas ng boses ni ron.

"Ok class, were gonna have A test kapag natapos mo na, you could go home early so lets start." Sabi ni sir william at nag-strat na siyang mag-sulat ng mga x at y at habang nag-answer ako ay natandaan ko lahat-lahat bago pa man may namagitan sa amin.

*Flashback*

"Hi, good moring to all,ako nga pala si Miguel Torrejos Tanfelix, 11 years old and it is nice to meet you all guys." Kakasabi pa lang niya ng pangalan niya ang naiinis na ako. Grade 5 na kami and ako ang valedictorian since pero ngayon pa ako ma kaka laban ng isang valedic. Din? Sana ako ang manguna parin.