44th Chapter

160 9 0
                                    

-Bianca-

       Hindi ko alam pero alam na niya ata na anak namin sila. Right diba kasi palagi silang magkakasama tapos habang magkakasama silang tatlo ay kumuha siya ng buhok nilang dalawa kaya nakakuha siya ng buhok tapos pina-DNA test niya. Tapos yun na. Nalaman na niya na anak niya talaga sila tapos agawin tapos mababaliw na ako tapos papatayin ko si miguel tapos makukulong ako tapos magiging ulila na sila. Huhuhu.. Naku! Ano ba naman ang iniisip mo bianca.

     Kaya naman hindi ko na muna kinausap si miguel hanggang pagdating norte. Naiwan ulit ang apat doon tapos nag-shooting na ulit kami. Well we did well naman. Kasi mga 7 na kami nag-start. Tapos mga 4 hours na kami ay halos na half na namin ang shoot dahil sa sobrang seryoso namin at walang ibang tao na pwedeng makagulo dahil nga maaga ang shooy namin. Pagpatak ng alas dose nasa may bangui wind mills kami doon kasi malapit sa may dagat at mahangin di tulad sa may bagong tayo doon sa kapurpurawan na bawal naman pumunta sa may dagat. Nakakainis naman. Bakit ba kasi iba ang nararamdaman ko but still napakasaya parin ng mga kasama namin. Eh kaming dalawa ano? Nga nga?

        ---------------------

     Until it was our last day and we really work hard for it to finish the shoot para maipalabas na ito agad-agad. Naku excited sa magiging kalabasan. Ewan ko pero sa kabi ng 31 ay hinila ko si miguel papuntang labas. Kasi noon pang 28 hanggang 30 wala kaming pansinan dahil sakin na ewan ko kung bakit? Siguro takot lang talaga ako sa mga mangyayari kaya para matapos na itong walang imikan na ito.

       "Miguel. May sasabihin sana ako sayo pero parang alam mo neh? So ano ang balak mo?"

     "Ha? Anong pinagsasabi mo? Anong gagawin? Anong. Anong mga tanong yan? Eh diba ikaw nga ang luma-layo sa akin?"

    "Migs. Huwag mo naman akong pinagloloko oh? Sabihin mo na kasi ang totoo."

     "Biancs ano nga kasi ang saaabihin mo kasi hindi ko nga rin alam ang sasabihin mo. Ikaw talaga kahit kailan ay ewan ka parin. Sa mga ganitong panahon."

     "Migs, anak mo sina Ivan at christina." Akala ko hahatawin na niya ako pero bigal niya akong niyakap kaya naman yumakap din ako pabalik at hindi na napigilan pang umiyak sa kanya. Siguro nga lahat ng sinabi ko noon bago pa man bumalik dito sa pilipinas kinain ko na. Kasi wala na eh. Andoon na. Tinapon ko na matagal kasi lahat ng yun ay mali. Kasi mahal ko talaga si miguel at wala ng iba pa. Siguro nga ito ang paraan para matapos na ang lahat. Tapusin kung ano ang dapat kong ginawa noon pa bago ako bumalik dito. Ang hiwalayan si Derrick at mahalin ang tunay ko ngang mahal na si miguel.

    "Alam ko na yan. Sa bulungan niyo pa lang eh. Pero alam mo? Natuwa ako kasi may anak na pala tayo? So will you marry me?"

    "After all tayo din naman diba? Sabi ko na nga ba alam mo. Sa mg salita mo palang noon pa eh nahalata ko na alam mo na ang tinatago ko. Alam mo nakakainis na kahit kailan."

    "But you love this cute boy right?" Tanong ni miguel sakin.

   "Yes. I've go crazy about you. And about the other question? It would be yes."

    A/N: ok. Solw update ulit guys. So just check my profile kapag saturdays kasi doon ako nago-online lang lahat ng acc/s ko including wattpad. Please basahin niyo hanggang sa hili. Hope you enjoy this book till the end.

Promise, broken or unbrokenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon