Promise, broken or unbroken

34th Chapter

-Miguel-

        Eto yung araw na masasabi kong family day naming apat. Well hindi parin ako sumusuko na hindi ako ang tunay na ama ni Ivan at Christina. Sobrang tuwang-tuwa sila na makapunta dito.

     "So are you happy to be here."

      "Yes we are, because we could be likr once in a year when we go out as a family only three of us. We hate that derrick like he doesnt care about us. He just cares about mommy. Not like you tito miguel, you care for the three of to. Thanks for this." Sagot ni christina sakin.

     "Hmmm.. So lets go the beach. I will be quiet for that one. Get change and will be rocking the beach." Saad ko.

    "Thanks. But why are we the only people around here? Don't filipino love beaches?" Biglang tanong ni Ivan.

     "Well its because we own this beach. And sure we filipino love beaches." Sagot ko sa mga mababait na anak nila. After nun ay nagpalit na sila. Pagdating naman ni bianca sa kung saan kami naka-puwesto ay naka-bikini at manipis na damit. I don't know what you call that one. Nasabi na ata noon ni Barbie yung pangalan pero nakalimutan ko na. Anyways yung dalawa naman agad na nagtampisaw sa dagat pagkatapos magpalit ng damit. Masyang-masaya ang dalawa kami naman ni bianca ay nasa bahay kubo lang nakaupo at kumakain.

     "Ano? Hindi ka ba lalapit sa dagat? O palalapitin ko ang dagat sayo?" Tanong ko kay bianca.

     "Kaya mo bang palapitin ang dagat sakin? Ha?" Mapanlait na tanong ni bianca.

     "Oo kaya ko. Magbilang ka ng 1-3 bago siya lumapit sayo." Sagot ko sa kanya.

     Nagbilang nga siya at pagdating ng three ay binuhusan ng dalawa ang kanilang nanay at sa sobrang lamig siguro ay nanginig siya. Hahah... Sobrang saya.

      "Oh diba? Sabi ko sayo kaya kong palapitin ang dagat diba?" Pagbibiro ko sa kanya. Habang naghahanda ng tumakbo kasi gaganti siya sa bawat anong ginawa mo sa kanya.

     "Nakakainis kayong tatlo. Maghanda kayo at kayo naman." Mabilis akong pumunta kaming pumunta sa dagat at naghabulan, nagwisikan, naligo na sa dagat. Nang bigla namang dumating ang isang malaking alon na dahilan para tumakbo kami pero naabutan kami ng alon kaya nadala na kami ng alon pabalik sa buhangin at ang puwesto namin ay nakaibabaw si bianca mula sa dibdib ko. Unti-unti ay lumapit ay mukha niya, palapit ng palapit ng palapit hanggang sa konti na lang ang distansya. Hanggang sa ako na ang nauna na dumampi sa labi niya. Nagulat siya sa ginawa ko at hindi ko akalaing nakatingin pala ang mga bata sa amin. Okay that was bit akward pero nag 'ayieeeee' naman ang dalawa. Kaya naman mabilis kaming bumangon at hinabol si Ivan at Christina na para bang mga bata din kami. Wala akong masabi sa isang masayang family bonding. Hanggang sa tapos na ang masayang laro namin ay bumalik na kami sa kubo para kumain ng miryenda o dinner I should say kasi it was like already 5:55pm ngayon lang nakin na-realize na nag-start kami ng 2 at inabot na kami ng gabi. It was any ways.

       "Was it fun kids?" Tanong ko kina Ivan at Christina.

     "Yes it was, can we go and play again tommorow here outside tito miguel?" Masayang sagot ni Ivan.

      "Yes Ivan's right. Can we tito Miguel?"

         "Sure. But at early morning we are going for another trip and I call this my own place." Saad ko sa kanila.

      "Wait I know that to." Biglang sulpot ni Bianca.

      "Mommy, tito, do you know each other well? And tito did you bring mommy to that place now?" Tanong ni Ivan.

       "Well Ivan, christina. We've been lovers."