Promise, broken or unbroken

29th Chapter

-Bianca-

It was like that was over YEARS ago, ngayon lang ulit ako nahalikan. Kasi pagkatapos ng relasyon namin ni Miguel ay wala nang ibang nakahalik sa akin kahit na mag-boyfriend kami ni Derrick ay hindi ko siya pinapayagan na mahalikan ako.

"Omg! Bakit nagawa ko yun." Tanong ko sa sarili kasi ako na lang ang mag-isa sa kuwarto. Nagulat naman ako ng biglang pumasok si Miguel. "Ba.. Bakit... Na.. Na .. Na .. Nandito ka?" Ano ba naman yan bianca. Akala ko ba mas matapang na bianca ang uuwi dito at pahihirapan ang Miguel tanfelix na yan. Grrr.. Nakakainis naman siya. Kahit na anong gawin ko malakas parin ang tama ko sa kanya.

"Tatanongin ko lang sana kung ayos ka lang? " sabay lock sa may pinto.

Super lapit na niya. Na I mean.. Na ... Palapit. Siya ng palapit sa akin na parang sa wala na kaming pagitan. OMG! Nakakainis. "May dumi ka oh." Nakakainis 'to. Nilagay ko ang mga kamay ko sa magkabilang pisngi at dahan-dahan na nilapit ang ulo niya sa ulo ko. Pinagdikit ang noo. Kahit kailan hindi kita makalimutan. "Mi-" hindi na natuloy ang sasabihin ko kasi hinalikan na niya ako sa labi. Sabihin ko man o hindi ay alam namin sa isat isa na sobra naming na-miss ang isa't isa. Nakaupo na naghahahlikan. Niyakap ko narin siya kasi sa sobrang tagal naming hindi nagkita. Pero pagkaraan ng ilang minuto ay tinanggal ko ang polo niya na basang-basa at hinahakan ang kanyang kakisigan. Makalipas ulit ay natauhan ako at itinigil ang ginawa namin.

"Miguel, mali itong ginagawa natin. Dapat kalimutan na natin ang nakaraan." Saad ko.

"Pero pwede pang ayusin diba?" -Migs

"Pero matagal na tayong tapos. Kaya kung pwede lang.... Tapusin na natin ito."

"Syempre, pero bigyan..."

"Migs, tama naz sapat na ang isang pagkakataon na yun at naging masaya ako sa.."

Hindi na naman natuloy ang sasabihin ko kasi hinalikan niya ulit ako. Hindi ko alam kasi hindi ko rin mapigilan ang sarili ko na hindi sumagot sa mga halik niya. Wala rin akong masabi kasi lahat ng yun ay pagsisinungaling. At alam niya at sigurado siya na nagsisinungaling ako. Kasi hindi ako makatingin ng diretso at mga ibang bagay ang tinititigan ko.

Hanggang sa itinigil ulit namin. "Miguel. Tama na. Quota na ako. Okay?"

"Hindi pa tayo tapos bianca. Sasabihin ko ngayon din sa harap mo na gagawin ko ang lahat maging akon ka lang mula. Kaya namab maghintay ka. " -Miguel. Bago umalis.

Papalabas na sana ako ng pagkadating ko ay wala pala ang kotse dahil hinatid ako ni derrick dito. At wala namang service dito kaya hindi ko matatawagan si derrick. Kaya naman siguro makikisabay na lang ako sa service can ng team. Nagulat naman ako ng biglang may humatak sakin at pagkatingin ko ay si miguel. Hindi na ako nakaangal pa kasi madali niya akong pinasok sa may kotse niya.

"Saan ka nakatira ngayon?" Tanong ni miguel.

"Sa dati parin. Kung saan kami nakatira noon. Hindi naman kami lumipat. So shall we go?" Saad ko. Na sobrang saya.

"OK." Wait! Ngayon ko lang naalala! Yung sikreto na itinatago ko. Is it to late to say 'HUWAG NA'