Kissferen

★Chapter Fourteen: "Mykess's POV"

★Chapter Fourteen: “Ang sutil na Venxon; Mykess’s POV.”

Mykess

I'M GONE speechless when I got home. At dahil ‘yon kay Alco at sa anak nitong bukambibig ang kapatid ni Wrendryk.

First, I see him kicked and punched that guy named Cee Joo and the second thing shocked me. HE MOVE SO FAST! Really! Kasim bilis ng kilos nito ang pagkurap ko.

And the way he kicked and move, it's more like he's a professional fighter! The way he turned around so fast and kick Cee Joo’s face that followed by another kick on his chest makes my jaw dropped.

Sabihin niyo nga, mga basagulero ba ang ibang member ng Ten-F-brotherhood? Una, si Venxon na reckless driver na nakipaghabulan sa hindi ko kilala ay bumalik sa sasakyan na duguan at maraming pasa, plus sharp shooter ito at second ay si Alco na lantaran kong nasaksihan kong paanong magalit at lumaban.

Oh, my lovely frog, tell me how to smile naturally? Ayaw talagang mawala sa isip ko ang nangyari! I feel relieved nang sabihin ni Alco na hindi ito galit sa katangahan kong ginawa pero parang natakot na ako sa kanya.

Nararamdaman ko nang may ‘awkward’ thing na sa atmosphere kapag kasama ko ito. Nah, nah, nah, nah, mababaliw ako pag wala akong makausap at manatili akong nakasilip lang sa ceiling ng room ko.

Hindi naman pwedeng sabihin ko ito sa kambal dahil maaabala ko lang ang mga froglet na ‘yon. At isa pa, mukhang mag-isa lang ako ngayon sa bahay.

Wala si dad dahil may pinuntahan ito kasama ng mga kapatid ko at sabi nito ay bukas pa ang uwi nila. Hindi ito natuloy sa flight niya kahapon papuntang states dahil may nangyaring aberya sa family namin. A situation near to family problem.

Pero hindi nito nagawang pumunta sa birthday party ng isang Farymp. I'm literally alone at this present time. Tanging si Joyii at manang Claudine ang kasama ko dito sa bahay. Napa-buntong hininga ako, nag-iisa ngayon ang froggy self ko.

“Ahh!” napatalon ako sa kama ng mag-ring ang phone ko.

Dahil sa inis ko'y dinecline ko ang caller kahit hindi ko kilala kung sino ito. It's either dad or ang kambal, madaling makahanap ng palusot pagnagtanong sila kung bakit ko dinecline ang call.

Dahil freaky frog ako ngayon ay mabilis kong inalam kung sino ang caller. Napataas kilay ako nang malamang unregistered number ito. Errrrr! What a waste of time!

Hinayaan ko na lang kung sinong frog ang tumawag sa'kin at pinagpatuloy ang pagmumukmok ko. Ahhhr, my frog! Gusto ko na lang matulog!

Napabalikwas ako ng bangon ng tumawag na naman ang unregistered frog. Ang freak na ‘to, mukhang makulit! Inaccept ko na lang ang call nito, dahil may parte naman ng curiosity ko ang gustong makilala kung sino ang frog kong caller.

“Are you okay, Kess?!” bungad ng boses sa kabilang linya.

Natutop ko ang sarili kong bibig. Oh, my frog! Palaka nga ang tumawag! Teka...bakit mukhang nag-aalala ang frog prince na ‘to?

I heard him groaned in annoyance with a hint of concerned. “Sorry? I guess it's a wrong call. Bye—”

Maagap ko itong pinigilan sa balak nitong pagbababa sa tawag, “Don’t! It's me, Froxon...”