Şirketdeki toplantılardan sonra sekreterime kahve söyleyip odama dinlenmek için geçtim. Alican bu gün aramamıştı beni. Oysa her gün arayıp Yeşimin okulda ne yaptığını söylerdi. Neden bu gün aramadı acaba? Bi şey mi oldu acaba? O aramazsa ben ararım. Telefonumu çıkarıp Alicanı aradım. Üçüncü çalışta açtı. " Alo. Alican " dedim kendimi sakin tutmaya çalışarak. " Sinan bey"dedi sadece. " Neden aramadın bu gün? " Dedim. "Sinan bey Yeşim hanım bi arabaya binip gitdi. Siyah bi arabaydı. Kendi rızasıyla bindi arabaya. " dedi. Ahh kaçdımı yani? Kaçamaz. Kardeşi benim elimdeyken kaçamaz. Böyle saçma bi şey yapamaz. Daha önce kaçtığında neler yaptığımı biliyordu. Bundan sonra olacaklardan ben sorumlu diyilim.
Yeşim
2 saatdir durmadan arabayla gidiyorduk. Ne yapmaya çalışıyodu bu adam? " Fatih nereye gidiyoruz? Bi açıklama yapıcak mısın? " dedim. Bana bakıp güldü. Keşke hep yanında kalıp onun gülüşünü seyr ede bilseydim. Ama şimdi bunun sırası diyil. Sinan benim yokluğumu öyrendiyi an kaçtığımı zannedicek. " Fatih bak benim hemen okula dönmem gerek. Söz veriyorum sana uygun bi zamanda Serenayıda alıp seninle gelirim. " Dedim. Fatih bana anlamaz bakışlarla baktı. "Yeşim saçmalama. Biz kaçmıyoruz. Serenayı almana gerek yok. Sadece seni süpriz bi yere götürüyorum"dedi. Şimdi daha iyi anladım ne kadar saçma bi cümle kurduğumu. Ama Sinan böyle düşünmeyecek. O benim kaçtığımı zannedicek. Başımla onu onayladıktan sonra camdan dışarıyı izledim. Daha fazla konuşursam iyice şüphelenecek.
Sinan
Şirketden çıkıp Serenayın kaldığı eve gitdim. Bunu yapmayacaktı. Serenayın kaldığı eve geldim. Asena yine kafasında saçma sapan şeyler kurup beni etkilemeye çalışıyo. Ama şimdi onunla uraşacak zamanım yok. " Serenayı bura getir"dedim oldukca sert bi sesle. Önce ses tonumdan korkup bir iki adım geriledi. " Hala neyi bekliyosun Asena? " Dedim. "Asena uyu-uyuyor"dedi. Bıkkınlıkla nefesimi dışarı verdim. " Tamam. Şimdi beni yalnız bırak"dedim. " İyi misin? Kızgın görünüyorsun"Dedi. Ona ters ters baktım. Bakışlarımdan korktuğunu anladım. Koşarak merdivenleri çıktı. Telefonumu cebimden çıkarıp Yeşime mesaj atdım.
Yeşim
Şık ve oldukca büyük bir restoranın karşısında durduk. Ne yani? Yemekmi yiyecektik. "Fatih neden buraya geldik? " Dedim. "Yemek yicez"dedi rahat bi şekilde. İçeri girdiyimizde anladığım kadarıyla Fatih rezarvasyon yaptırmıştı. Garsonlar bize yerimizi gösterdikten sonra gittiler. Oturduktan sonra başka bi garson yanımıza gelip sifarişlerimizi aldı. Ben hala anlamaz bakışlarla etrafı izliyodum. Fatih sifarişlerimizi verdikten sonra bana döndü. " Fatih hala neden burda olduğumuzu söylemedin? Tamam yemek yiyicez onu anladım ama okulun ordakı kafedede yiye bilirdik yani böyle şık bi yere ne gerek vardı? " Dedim. Güldü. "Yeşim ben öyle yerlede yemek yemem biliyosun. Her zaman şıklıktan yanayım. Ama bu gün böyle bir yer seçmemin nedeni başka. Yemeklerimizi yedikten sonra konuşuruz"dedi. Bende kendimi zorlayarak gülümsemeye çalıştım. O sırada telefonuma bi mesaj geldi. Ahh hayır olamaz Sinandan. Okulda olmadığımı öyrenmiş olmalı. Mesajı açtım. " Nerdesin? Okulda olmadığını biliyorum " yazılmıştı. Hemen saatime baktım. Nasıl ya daha okul çıkışına 2 saat var. Ahh tabi Sinan Karabulut o. Eminim peşime birilerini takmışdır. Neyse. Şimdi ona cevap veremem. Telefonumu kapatıp masanın üzerine koydum. Sifarişlerimiz geldiyinde karşılıklı yemeklerimizi yemeye başladık. Benim şimdi Fatihle baş başa yemek yediyim için sevinçten göbek atmam lazımdı. Ama hayatımda Sinan gibi bi manyak olduğu için bu pek mümkün diyil. Sanki her an kapıdan Sinan giricekmiş gibi korkumdan titriyodum. "İyi misin sen? Titriyosun"dedi Fatih. Ahh Fatih benim için endişeleniyor. Kendimi toparlayıp "evet iyiyim. Sadece biraz üşüdüm"dedim. "Tamam seni çok bekletmicem. Sana sormak istediyim bi şey var Yeşim"dedi. "Sor"dedim. Ne sorucak ki acaba? "Bak Yeşim beni sevdiyini biliyorum. İnkar etmene gerek yok. Yıllardır bunu benden saklamaya çalıştın. Nazlı yüzünden yani. Ben... ben onu sevdiyimi sanıyordum. Amerikaya gitmemişten önce. Oraya gitdiyimizde anladım onu sevmediyimi. O da beni sevmediyini söyledi. Yani anlıyacağın anlaşarak ayrıldık. Sonra bem Türkiyeye dönmeye karar verdim. O da biraz daha Amerikada kalacağını söyledi. Ve ayrıldık. Sen şimdi söyliceksin ki bunları bana neden anlatıyorsun. Yeşim ben senden hoşlanıyorum. Benim sevgilim olur musun?"dedi. Ne? Anlamadım. sevgili ben. Yanlış mı duydum? Bu.. bu benim hayatımın teklifi. Ben.. ben ne diceç şimdi? "Ben.." diye bildim sadece o sırada telefonuma bi mesaj daha geldi. Yine Sinan. "Demek kaçtın. Beni KARDEŞİNİ bırakıp kaçtın. Hemde onun başına nelerin gele bileceyini bile bile. Tamam bunu sen istedin. Kardeşine veda bile edemiceksin." Hayır. Kaçtığımı sanıyor. "Yeşim kim o? Cevap vermicekmisin?"dedi Fatih. Kardeşim. Ona zarar vericekti. "Şey.. Fatih benim gitmem lazım. Özür dilerim"dedim. Ayağa kalkıp restorandan dışarı çıktım. Fatih arkamdan koşarak geldi. "Yeşim nereye?"dedi telaşlı bi sesle. "Şeyy. Kardeşim... kardeşim düşmüş ayağını burkmuş beni istiyor gitmem lazım. Çok..çok özür dilerim"dedim."ee ben bıraksaydım gideceyin yere"dedi. "Yoo hayır. Ben burdan bi taksiye atlar giderim. Gerek yok" dedim. "Emin misin?"dedi. Kafamı onaylarcasına salladım. Taksi geldi ben arabaya binerken "Bana cevabını söyle. Bekleyecem"dedi. Ben hiç bir şey söylemeden kapıyı kapattım. Taksiciye Serenayın kaldığı evi tarif etdim.
Eve geldikten sonra taksiciye parasınl verip hızla arabadan indim. Koşarak evin kapısına geldim ve zili çaldım. Kapıyı Asena açtı. Onu iterek içeri girdim. "Nerdeler?"dedim. "Ooo kaçak kızımızda geldi"dedi beni süzerek. "Bak kızım seninle uğraşacak zamanım yok. Kardeşim nerde?"dedim bağırarak. "Salonda"dedi benim aksime sakin bi ses tonuyla. Koşarak salona girdim. Kardeşim kanepede yatıyordu. Üzerini battaniyeyle örtmüştü. Yüzü gözükmüyodu. Başındada Sinan silahıyla duruyordu. "Dur"dedim sesim çıktığı kadar bağırarak. Sinan bana döndü güldü ve yeniden kardeşime döndü. Silahın emniyyetini çekti. Hayır olamaz. Vurmayacaktı onu dimi? "Yapma dur"dedim. Sesim titremişti. Ama o beni dinlemedi ve tetiye bastı.....
İyi okumalar. Oylarınızı bekliyorum arkadaşlar.
