Yeşim
İçeri girdiyimde hiç istemiceğim manzarayla karşılaşdım. O KATİL koltuğa yaslanmış iki adamınıda annemle kardeşimin üzerine silahla dikmişdi. O an elimdeki poşetler hızla yere düşdü. Onun buraya geliceğini biliyordum. Ama ailemi böyle bu halde görüceğimi düşünmüyordum. "Hoş geldin ufaklık. Düşündüğümden çabuk döndün" dedi. "Burda ne işin var?" Diye bağırmaya başladım. "Nç nç nç. Bu soruyu benim sormam lazım ufaklık. Asıl senin burda ne işin var?" Kaşlarını kaldırarak bana doğru gelmeye başladı. Benden bi cevap bekliyodu. Ama ne cevap vericeğimi bilmiyodum. Üstelik her geçen saniye daha çok korkuyodum.
Bir anda kendime gelip bu soruyu bana nasıl sorar diye düşüündüm. Burası benim evimdi. "Nasıl burda ne işin var? Burası benim evim. Ve ben burda kalıyorum. Şimdi polis çağırmadan def ol git evimden. Şu adamlarınıda söyle bıraksınlar ailemi." Bana daha da yaklaşarak "ama canım olmuyor böyle. Bize polis sökmez bitanem. Bunu en iyi senin bilmen gerekir. Hem bak böyle yaparak aileni korkutuyorsun. Şimdi beni iyi dinle eyer bu gün bu evden 2 tane cesed çıkmasını istemiyorsan benimle geliyorsun. Yok ailem umrumda diyil öldürün ben hiç bi yere gelmiyorum diyosan sorun yok" dedi. Aileme bakdım. Çok korkmuşdular. Ama onların yaşaması her şeyden daha çok önemliydi. Bu yüzden bu lanet herifle gitmek zorundaydım. "Bana biraz zaman ver. Ailemle vedalaşıyım. Lütfen" diyerek üstüne basdırdım. O da "çok doğru bi karar. Arabada seni bekliyorum. Geç kalma" diyerek evden çıkdı. Bende hemen annemle ablamın yanına giderek onlara sarıldım. "Anne ağlama kurtuldunuz ben burdayım. O adamlara yem etmicem sizi. Sakın korkmayın. Ama ben şimdi gitmeliyim tamam mı? Sık Sık sizi görmeye gelicem" ağlayarak söyledim. Sonra ablama dönerek "ablacıım sakın korkma tamam mı? Annem sana emanet. Ben gelicem. sma şimdi gitmem lazım." Diyerek ayağa kalkdım. Çünki biraz daha burda kalırsam onlardan ayrılamicakdım. Koşarak evden çıkdım. Arabaya bindim. Haykırarak ağladım. Neden ben? Diye düşündüm. Sinan bana dönerek "bak son kez söylüyorum bundan sonra ağlamicaksın. Sakın benim yanımda ağlama!!" Diyerek bağırdı. Belli ki kaçacak terim yokdu. "Nereye gidiyoruz?"sordum. "Yeni hayatına sevgilim".....
