Στο περιθώριο

Κεφάλαιο 32

Ανακοίνωση στο τέλος του κεφαλαίου.

Freddie's POV:

"Βρήκες τα χαρτιά σου;" με φώναξε η αδελφή μου απο το δίπλα δωμάτιο.

"Ναι, ήταν μέσα στη ντουλάπα."

"Τι κάνουν οι παρτιτούρες σου στην ντουλάπα;" ρωτησε απορημένη.

Έλα μου ντε.

"Μας έμοιασαν μάλλον." έσκασα το αστείο μου.

"Κακό..." είπε χαμογελώντας.

"Εγω μόνο αλήθειες λέω!" δήλωσα, βάζοντας το χέρι μου στην καρδιά.

"Ώπα, εδώ θα τα χαλάσουμε. Εγώ είμαι ο ομιλητής της αλήθειας σε αυτο το σπίτι."

"Αδελφούλα, πρέπει να κόψεις την πολύ θεωρητική. Δεν σου κάνει καλό."

Πριν προλάβει να μου απαντήσει, της θύμισα την ώρα κ φύγαμε από το σπίτι, για να βρούμε τα παιδιά λίγο πιο κάτω.

Κατευθυνθήκαμε σχεδόν τρέχοντας προς το μέρος συνάντησης, όπου τους είδαμε.

Προχωρώντας προς το αγροτικό του Brian είδα την Gia, τον John κ αυτόν να βρίσκονται μέσα στο όχημα, ενώ τον Roger να είναι στην καρότσα με τα drums του.

Δεν το πιστεύω ότι θα αρχίσουμε συγκρότημα.

"Είσαι ηλίθιος ή είσαι ηλίθιος;" τον ρώτησε ρητορικά η αδελφή μου, φτάνοντας ολοένα κ πιο κοντά στους φίλους μας.

"Με πληγωνεις." απάντησε δήθεν θιγμένος ο Roger.

"Δεν πάνε πουθενά τα drums σου. Ηρέμησε λίγο!" φώναξε ο Brian από την θέση του οδηγού.

"Άλλωστε εγώ τα έδεσα, ο λόγος του John είναι εγγύηση." περηφανεύτικε ο αδερφός της Gia που βρίσκονταν στην θέση του συνοδηγού.

"Αυτόν τον λόγο φοβάμαι." απάντησε ο Roger.

"Είστε ανεκδιήγητοι!" ακούστηκε η Gia να γελάει από το πίσω κάθισμα.

Όλη η οικογένεια εδώ.

"Έτοιμοι εδώ, ξεκίνα." ειδοποίησα τον οδηγό μας, αφού ανέβηκα στην καρότσα μαζί με την Domenica για να σταματήσει να γκρινιάζει ο Roger.

Φτάνοντας στο στέκι, κατεβάσαμε τα drums, ο καθένας πήρε τα όργανο του για κούρδισμα κ ξεκινήσαμε.