Στο περιθώριο

Κεφάλαιο 44

Freddie's POV:

Μετά από ένα κουραστικό απόγευμα δουλειάς, το αγόρι μου κ εγώ γυρίσαμε στο μαγαζί του στην Βασιλική, ώστε να μαζέψουμε τα χρήματα κ να φύγω για Λευκάδα.

"Αυτά είναι τα τελευταία." έδωσα την σημερινη είσπραξη στον Paul για να κλείσω την ταμειακή για το βράδυ.

"Καλά τα πήγαμε σήμερα, δε συμφωνείς;" μου απεύθυνε τον λόγο μετρώντας το σύνολο.

"Ξεπατώθηκα! Θα μου έκανε τεράστια εντύπωση αν δεν τα πηγαίναμε καλά." είπα κ άφησα το σώμα μου να καθίσει στην καρέκλα του γραφείου.

"Δηλαδή αν σου έλεγα να πάμε για ένα ποτάκι, θα το αρνιουσουν;" με ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο, κλείνοντας μου το μάτι.

Αχ δεν τα μπορώ αυτά.

"Δεν είπα αυτό..." τον τράβηξα ώστε να καθίσει στα πόδια μου. Εκείνος με την σειρά του έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο μου κ έτσι τα χείλια μας εσμηξαν.

Μετά από πέντε λεπτά, αποφασίσαμε να πάμε για αυτό το ποτό. Κλειδωσαμε το μαγαζί κ κατευθυνθηκαμε στο μπαρ που βρίσκονταν λίγο πιο πέρα.

Με το που πάτησα το πόδι μου εκεί μέσα μπορούσα ξεκαθαρα να μυρίσω τις ουσίες που χρησιμοποιούνται στον χώρο.

Άλλωστε η Βασιλική είναι γνωστή για τα βαπορακια της...

Λες να ήταν υπεύθυνη η Daytona;

Μη θέλοντας να την σκέφτομαι άλλο, ακολούθησα το αγόρι μου στη μπάρα όπου κ παρήγγειλε τα ποτά μας.

Χαμένος στην συζήτηση μας, άργησα να συνηδητοποιήσω ότι σε θέμα λεπτών είχαμε ήδη αδειάσει τρία ποτήρια τεκίλα. Αμέσως ένιωσα το σώμα μου να χαλαρώνει κ τις σκέψεις που με βασανίζουν να υποχωρούν.

"Freddie μου;" με έβγαλε απο τις σκέψεις μου ο Paul.

"Ναι, αγάπη μου." του απάντησα με ένα χαμόγελο να κάνει την εμφάνιση του στα χείλη μου.

"Θα μου κάνεις παρέα;" ρώτησε, προσφέροντας μου το χόρτο που του πέρασε ο μπάρμαν πριν λίγο.

Διστάζοντας για μια στιγμή άφησα το χέρι μου να αιωρείται ανάμεσα από εμένα κ το ναρκωτικό τσιγάρο.

Προχθές που δοκίμασα δεν έγινε τίποτα. Τι μπορεί να συμβει;

Βάζοντας εν τέλει το ναρκωτικό στο στόμα μου ένιωσα κατευθείαν την γνωστή αίσθηση ευφορίας να κατακλύζει τα πνευμόνια μου.