Dersler zilin çalmasıyla sonlanmış, haftasonu tatili gelmişti. Herkes okuldan gitmek üzere dağılmaya başlamıştı.
Bir kişi hariç.
Hwang Yeji.
Yavaş ve ürkek adımlarla koridordaki dolabına ilerledi. Okula geleli bir hafta oluyordu, nakil öğrencilerden biriydi. Dolabını cebinden çıkardığı minik anahtarla açtı. Okula geldiğinin ertesi günü dolabına koyduğu kutuyu aldı. Tekrar dolabın kapağını kilitleyeceği sırada koridordan koşarak geçen bir kızın omzuna çarpmasıyla her şey yavaş çekimde ilerledi: Önce kutu yere düştü ve içindeki zarflar koridora dağıldı. Kutuyu düşüren kız çoktan koridorun sonunda kaybolmuştu. Kızıl saçlı kız hayretle baktı yerlebir olan kutusuna, her yere dağılmış zarflarına. "Hayır."diye mırıldandı."Hayır hayır hayır."
Hızlıca yere çömeldi zarfları kutusuna atmaya başladı. "Nasıl olabilir?" diyerek hayret ediyordu.
Kızın bu halini pencereye yaslanmış bir şekilde köşeden dikkatle izleyen bir kişi vardı; Hwang Hyunjin.
Kız zarfların hepsini topladıktan sonra yanaklarından süzülen yaşlarla koridordan çıkarken arkasından bakakaldı Hyunjin. Neydi ağlamasına bu kadar sebebiyet verecek kadar?
Kızın az önce durduğu kısma geldi ve dolabının üzerinde ismi okudu; Hwang Yeji.
Ardından birkaç dakika öncesine kadar sayamadığı kadar zarfın saçıldığı yere baktı. O sırada dolabın altında yarısı gözüken zarfı görmesiyle yavaşça eğildi ve zarfı aldı. Yeji'ye seslenmek üzere koridora bakınsa da kız çoktan okuldan ayrılmıştı.
Zarfın üzerindeki güzel italik yazı dikkatini çekti Hyunjin'in;
Lavanta Kokulu Ölüm Mektupları-14
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
