0.8

658 100 24
                                    

↳💜↰

Yeji başlayacak dersler için okula gelmişti. Yorgundu çünkü dün gece ya Hyunjin anladıysa diye düşünmekten çok iyi uyuduğu söylenemezdi. Bugünkü derslerin kitaplarını dolabından aldıktan sonra dolabı kilitledi ve koridorda esneyerek yürümeye başladı.

Dersleri matematikti ve uyuyacağına o kadar emindi ki...

Sınıfa girdiğinde yerine oturdu ve kitapları masaya bıraktı.Dersin başlamasına 5 dakika vardı. Telefonunu -öğretmenler bunu yapmamalarını söylese de- kapatmak yerine sessize aldı ve okul hoodiesinin cebine koydu.

Kapı açıldı ancak öğretmen yerine sınıf başkanı içeri girdi.

"Günaydın arkadaşlar." diyerek sınıftaki uğultuyu azalttığında konuşmaya devam etti; "Matematik hocamız bugünlük gelemeyecekmiş dolayısıyla dersimiz boş. Sınıftan çıkacaksanız bana haber vermeden çıkmayın lütfen."

Çoğu kişi sevinçle kendi arasında bir şeyler konuşmaya odaklanırken Yeji ofllayarak söylendi; "Madem ders boştu neden sabahın köründe kalktım ben?"

Ardından sınıf başkanına haber verdikten sonra sınıftan çıkıp bahçeye indi. Basketbol sahasının tribünlerine geçip oturdu. Playlistlerinden rastgele bir şarkı açtıktan sonra kulaklıklarını kulağına geçirdi. Bir süre sonra gözleri kapanırken bahçede çok kişi olmamasını fırsat bilerek oturduğu banka uzandı.

Bir süre sonra tenefüs zilinin çalmasıyla gözlerini kırpıştırarak açtı ve doğruldu. O sırada dibinde dikilen birini görmesiyle irkilirken söylendi; "Ödüm koptu.Ne var?"

Hyunjin kızın yanına oturdu. "Hiiç öylesine.Seni burada görüne yanına geldim."

"Baksana,senin hiç arkadaşın yok mu git onlarla oynasana. Aman yani git onlarla takıl."

"Sırrı öğrenilmiş kızlar gibi davranıyorsun."

Yeji esnemeyi ve gözlerini ovuşturmayı bıraktı. Ne yani sırrı olduğunu anlamış mıydı?

Hyunjin Yeji cevap vermediğinde başını yana yatırarak merakla ona baktı. "Woah,cidden sır mıydı?"

"Hayır hayır."dedi başını iki yana sallayarak. "Ne sırrından bahsediyorsun?"

"Merak etme kimseye söylemem."

Yeji sinirle ellerini saçlarından geçirdi. "İyi,tamam. O zaman bir anlaşma yapmalıyız. Minik sırrımın güvende olduğunu bilmeliyim. Eğer sırrımı açığa çıkarırsan seni engellerim."

"Ne?"diye şaşkınlıkla sordu Hyunjin. "Sadece bu mu?"

"Evet,aklıma başka bir şey gelmedi."

"Ortada sır bile yok. Sadece bir zarf. Onu söylesem ne olur ki-"

"Sakın! Sakın öyle düşünme. Her neyse ortada bir sır ve zarf var. "Yeji serçe parmağını uzattı." Anlaşmaya uyacağına söz ver,Hyunjin."

"Söz,Yeji."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lavender Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin