Lavanta kokulu ölüm mektupları-5
Ağlamak güçsüzlük göstergesi değildir.Ama ben kendimi ağladığımda güçsüz,çaresiz hissediyorum.
Geceleri,omzuna yaslanarak ağlamaya ihtiyacım var.Eğer zamanımız olsaydı,emin ol bunu yapardım.
Ama ağlamazdım,zamanımızın az kaldığını düşünür mutlu olmaya çabalardım.
Peki,sen ne yapardın?
Omzunda ağlasam,gözyaşlarımı siler miydin?
Lütfen sil,gözyaşlarımı silecek birine ihtiyacım var.
'Neden ağlıyorsun?' deme.Yalnızca sus.
Neden soru kalıbıyla başlayan sorulardan nefret ediyorum.
Tabii sen eğer tanıştıysak,konuştuysak sormuşsundur,sonuçta 'alnımda neden sorusundan nefret ediyor' yazmıyor.Sorduysan olsun.Sana bu sorudan nefret ettiğimi söylemeyeceğim.Satırları okurken kendin göreceksin.Sanırım bu iyi.
Neden ağladığımı söylesem ne yapacaksın?Elinde sihirli değnek mi var?Dokununca her şey düzelecek mi?
Ups,o sadece masallarda olur.Ve benimki masal değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavender
FanfictionHyunjin sevgilisinin ardında bıraktığı on yedi tane lavanta kokulu ölüm mektubuyla baş başa kalır. hyunjin あ yeji başlangıç | 22 Eylül 2021 bitiş | 10 Ekim 2021 ©kuipera