2.6 (letter)

436 80 7
                                    

Lavanta kokulu ölüm mektupları-6

Kafamda kurduğum şeyler gerçekleşecekmiş gibi hissediyorum.

Bu yüzden eğer kelimesini kullanmamaya karar verdim.

Bu satırları sen okurken,biz çoktan tanışmış,sevgili olmuş olacağız.Ben çoktan gitmiş olacağım.

Böyle dediğimde ne kadar basit geliyor değil mi?Sanki hiç yaşanmamış gibi.

Her şeyin kabus olmasını diliyorsun,sindiremiyorsun bir türlü.Oturtamıyorsun aklına.Zihninin derinliklerinde düşünüyorsun onca zaman geçmesine rağmen,hepsi bir kabus mu?

Değil.

Her şey gerçek.Uyan,ayağa kalk.Ben gittim fakat sen oradasın.Hayat akıyor.

Ayakta uydurmaya çalış,ben yokum diye yemeyi-içmeyi kestiysen vicdan azabı çekeceğim sanırım.

Ah,doğru ben vicdan azabı çekemem ki.Ben ölmüştüm.

Hafızam berbat.Gülme,bu halime gülme.Komik değil.

Belki de gülmüyorsundur.Sadece dudaklarında yine o belli belirsiz gülümseme vardır?

Merak ediyorum.

Ağlıyorsan eğer gözyaşlarından öpmek,gülüyorsan seninle kahkaha atmak istiyorum.

Ağlıyorsan eğer gözyaşlarından öpmek,gülüyorsan seninle kahkaha atmak istiyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lavender Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin