Piyon

12

 Karşımda bir yandan elindeki telefonla uğraşıp bir yandan kahvesini yudumlayan deliye baktım. Şu an o kadar anlamsız geliyorduki her şey, evlendikte ne olmuştu eline ne geçmişti anlayamıyordum. 

Magazin haberleri ise hala yayınlanmamıştı, umarım Dilara Hanım engellememiştir.

Artık bir şeylerin nedenini öğrenmeliydim her şey o kadar karmaşıktıki ben hiçbir şeyden emin olamıyordum...

"Dün babamın yanına neden gittin?"

Başını elindeki telefondan kaldırmadan dudağının kenarı kıvrıldı, daha sonrasında elindeki şekersiz kahvesinden bir yudum aldı. Cevap vereceği umudunu kestikten sonra konuştu.

"Mutlu haberimizi verdim hemde dün eşyalarını topladım" dedi. 

Boğazıma bir yumru oturmuştu. Eşyalarımı toplamıştı... Daha önce hissedememiştim ama artık geri dönüşü olmayan bir yola girdiğimi farkettim. Biz ciddi ciddi evlenmiştik. O benim cidden eşimdi. Sikerler böyle işi eşim falan değil!

Gaza gelip oturduğum koltuktan ayağa kalktım "Mutlu haberinede sana da hayatıma sıçtın Harun! Derdin ne rezil herif!" sesimi oldukça yükseltmiştim çünkü bu tımarhanede aklımı kaybedecektim. Bana çok normal davranıyordu Harun bu daha da sinirimi bozuyordu.

Sözlerim sonrası kaskatı kesilen bedenini mekanik bir şekilde bana çevirdi. Böyle yapınca çok ürkütücü duruyordu! Gerçekten bakışları sağlıklı bir insanınki gibi değildi.

"Benim hayatım çok normal zaten, keyfiye evlendim dimi senle. Senin o kaşar annen ve pezevenk baban sağ olsun benim çocukluğum sikildi."

Şu an o da benim gibi yüksek sesle konuşuyordu, anlaşılan onunda sabrı taşmıştı.

"Harun siktir git sen bana zarar verdin, derdin kimle ise onunla çözseydin, bana yaptıkların hiçbir halta yaramayacak!" Çok haklıydım, ister bencillik ister başka bir şey diyin ben bunların hiçbirini haketmedim.

Boynunu sağa sola yatırıp kütlettikten sonra konuştu "Senin o annen varya , annemi sakat bıraktı,sen prenses gibi büyütülürken beni bu hale zorla getirdiler" son cümlesini tıslayarak demişti. Saçmalıktı bu! her zaman seçim hakkı vardır.

"Olduğun pislik için ailemi suçlayamazsın! Sanki bana baban çok normal, deli herif" 

Çıldırmıştım artık.

Oturduğu yerden tıpkı o da benim gibi kalkıp karşıma dikildi. Geniş omuzlarını iyice dikleştirip  üzerime doğru eğildi. "O sosyopat baban bu dünyada iki şey hiçbir şeyi sevmedi ,ne annesini ne kız kardeşini sadece sen ve anneni sevdi. Lakin sevgisi onu öldürmesine engel olamadı." alayla güldükten sonra biraz daha yaklaştı. Şu an nane kokan nefesini bile hissediyordum. "Ve annen gittikten sonra sen kaldın. Seni herkesten her şeyden çok seviyor. Senin ağladığın her dakika o ölüyor, yanılıyorsun sen öyle güçlü bir adamı sadece senin gibi şımarık kızını kullanarak yıkabilirdi babam" 

Dedikleri karşısında olsa gerek donup kaldım, yakınımda olma ihtimalini düşünmek istemiyordum. Gerçekten bu kadar detaylı plan mı yapmışlardı.

"En azından ben hikayede sevilen karakterim, sen ise benim uğruma harcanan değersiz bir piyonsun. Ve bu hikayenin sonunda ne olacak biliyor musun? Senin için kimse üzülmeyek"