Piyon

3

Lütfen lütfenn banaa oy verinnn ;((

"Biz neden bu olanların günahını o kıza yüklüyoruz?" Diye sordu.

Evet en çok merak ettiğim soru buydu. Birinin sorması gerekiyordu. Ben soramazdım, babam biliyordu hatta diğer herkes biliyor gibiydi.

Cem beni şaşırtıyordu. Bu kadar yürekli davranmasını beklemiyordum. Demekki sülalesinde kanı bozuk olmayanlarda varmış.

"Onun ve o babasının yüzünden sen annesiz büyüdün" diye bağırdı yaşlı adam. Pislik herif. Ben ne yapmış olabilirim?

"O da annesiz büyüdü baba" diye bağırdı Cem. Bu bilgiyi nereden biliyordu? Şaşkın bir şekilde gelecek cevabı bekliyordum. Beni sandığımdan daha iyi tanıyordu bu aile.

O an Harun'un abisi dikkatimi çekti. Hiçbir şeye karışmıyordu. Şuan ona baya bir imrenmiştim. Esas kız olmak her zaman huzur vermiyordu...

"Annenin katili o adam" dedi Harun. Sen çok biliyorsun Allah'ın cezası. Bir halta da karışma.

Bu cümle üzerine babam bir adım öne çıktı "Evet katili benim, kızım değil." Dedi.

Hass

Duyduğum itiraf ile kaskatı kesildim. Babam Cem'in annesini mi öldürmüştü? Eğer babam doğru söylüyorsa bu affedilemez bir şeydi. Annesiz büyüdüğüm için zorluğunu bende biliyordum.

İstemsizce babama karşı içimde bir öfke birikti. Bir kadını öldürecek kadar ne yaşamış olabilirdi? Şuan bu durumda olmama değer miydi?

"Bilmediğin şeyler var abi sen karışma bu meseleye" dedi Harun'a doğru.

Harun'un pek umrunda değildi Cem'in konuşması. Gamsız pezevenk, eminim olay umrunda değil tek derdi birilerine eziyet etmek. Bir anda kardeşini eliyle kenarı itip bana doğru yaklaştı.

"Esat Bey çok haklı. Önce kızını öldürelim sonrada hıncımızı Esat Bey'den çıkaralım" cümlesini bitirmesi ile kolumdan kendine çekip beni rehin alması bir oldu. Bu hareketiyle refleks olarak ağzımdan bir çığlık kaçtı.

Elindeki silahın namlusunu vakit kaybetmeden şakağıma dayarken bir kolunuda boynuma sardı. Boynumdaki kolu baskı yapmıyordu fakat yinede boğuluyormuş gibi hissediyordum.

"Harun bırak kızı"

Cem'in giderek gözü dönüyordu. Bir anda neden bu kadar yükselmişti. Dün beni o halde gördüğünde gayet rahattı bugün ne değişti?

"Haddini aşıyorsun Cem. Beni öfkelendirmek istemezsin" diye tısladı. Delirmiş halini gördüğüm için yutkundum. Yine olan bana olacaktı.

"Bende Harun, Alincim tanıştığımıza memnun oldum"

Gözlerim bağlı olduğu için sesin sadece yönünü anlıyordum. Bir anda kolumda dolaşan bir şey hissetmemle gerim gerim gerildim.

Aklıma gelen anılar ile gözlerimi sıkıca kapattım. Bunları sanırım bir ömür unutamayacaktım.

Bir anda kolumda hissetiğim şey sert bir darbeye dönüştü. Ben daha ne olduğunu anlayamadan kendimi yerde buldum. Ani panikle ellerimi enseme koyup kafamı korumaya çalıştım. Ellerim birbirine bağlı olduğu için biraz zorlanmıştım. Büyük ihtimal biri ya kemer ya da kırbaç ile vuruyordu. Sadece ismini biliyordum neden burada olduğumu değil.

"Bende sinirleniyorum bırak kızı dedim sana" Cem'in sesi ile bir anda döndüğüm dış dünya sayesinde derin bir nefes aldım. Gerçi şuan bulunduğum durumda perişanlıktan öte bir şey değildi.