"Biliyor musun?" diye sordu gözlerimin içine bakarak. Aynı zamanda bana karşı bir adım atarak aramızdaki mesafeyi kapattı. Bu sefer ondan korkmadan, gözlerimi kaçırmadan durdum karşısında ve cevap verdim.
"Neyi?" İlk kez bana bu kadar içten gülümsed...
Arkadaşlar sizden bir ricam var. Lütfen bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatın ve satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin🌟📃
Bende sizin için buraya kalp ve yıldız bırakıyorum🌟❤️. Sizinkileride bekliyorum🌞. Скриптонит - Положение 🎧🤍
Herkese keyifli okumalar çiçeklerim🌹💐...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendime itiraf etmek istemiyorum ama sanırım ilk kez Miraç gerçekten de bir şey yapamadan beni buradan almadan gidecek. İçimde çok korkunç bir his var. Sanki ben birazdan göreceğim şeylerden sonra yıkılacağım. Bu his beni yiyip bitiriyor.
Berk ağzının içinde küfür edip sinirle Cihangir'e baktı.
"Seninle sonra görüşeceğiz!" diye uyardı Cihangir'i. Anlamadığım şeyler vardı, bu Cihangir Berk'e mi çalışıyordu? Cihangir'in bana yaptığı şeylerin altından Serhat çıkar mıydı?
Beni düşüncelerimden kapının neredeyse kırılacak gibi sertçe açılması oldu. Gözlerim onun gözleriyle buluştuğunda yüzümde yaranan gülümsemeye engel olamadım. Cihangir ne yaparsa yapsın artık geçti. Ben ondan vazgeçemezdim.
"Sen benim evime nasıl böyle girmeye c.." Miraç öfkeyle Cihangir'in yakasına yapışıp suratının ortasına yumruğunu gömmesiyle cümlesi yarım kaldı.
"Asıl sen hangi cesaretle benim olanı benden almaya cesaret edersin lan?" diyerek Cihangir'in yerden kalkmasına izin vermeden üstüne çıkıp vurmaya devam etti.
Şu an dikkatimi sadece onların kavga etmesi çekmeliydi ama benim aklım Miraç'ın söylediği o son cümle çekti.
"Benim olan.."
"Evlen benle.."
Yüzümde beliren o gülümsemeye engel olmak istemedim çünkü bir erkeğin bir kız için ama tanımadığı sadece korumak için yanına aldığı kızı koruması, ona ait etmesi eşsiz bir hismiş.
Cihangir'in yüzüne inen yumruklara rağmen sürekli gülmesi ve karşılık vermemesine dikkat ettimi çekerken düşüncelerimden ayrılıp onlara baktım.
Bunların planladıkları şey ne? Neden bu kadar eminler? Cihangir'e bile rahatlık veren o his ne olabilir ki?!
"Ayırın şunları!" Berk derinden nefes alıp dışarıda olan adamlarına doğru bağırdı. İki tane adam hızlı adımlarla gelip Miraç'ı Cihangir'in üstünden aldı.
"Bırakın lan!" deyip kollarını adamlardan kurtarıp yanıma geldi.
Elimden tutup beni ayağa kaldırıp gözleri ile baştan aşağı baktı. Sanırım bu bir kontrol bakışı. Gözleri karnımda durduğunda kaşlarını çattı, gözlerini öfke hapsetti.
