5 "MEKTUP"

34 11 0
                                    

Annie,hala ağlamakta olan kıza eğilip fısıldadı:
"Lütfen sus artık,alice"

"Hanımım! O bir günahkârdır,onun ahlaksızlıklarını anlatmama gerek yok! Lütfen birdaha düşünün!"
Annie ters bir yüz ifadesiyle homurdandı.

"Çok dindarsın alice,sakinleş artık"
Laire göz yaşlarını sildi ve cebinden çıkardığı işlemeli,gümüş saate baktıktan sonra bağırdı:

"Tanrım! Yemek saati çoktan gelmiş,izninizle.."
Annie bıkkınlık dolu gözler ile pencereye doğru yürüdü,neredeyse 2 tarla büyüklüğündeki,pembe güller ile döşenmiş,uzun bahçenin ortasına, büyükçe bir çesme eşlik ediyordu,çok ferahlatıcı bir manzara olmasına rağmen,annie'ye herzaman yanlızlığı hatırlatırdı.
yemek saatini beklerken dışarıya çıkmak istedi,ve yavaşca odadan çıktı.

Görkemli malikanenin merdivenlerini inerken tablolarda gezdirdi gözünü,bir tabloda babasının resmi duruyordu.
Yaklaşık üç yıl önce çekilen bu fotoğrafta; koltukta oturan görkemli aile liderinin arkasına dizilmiş üç kızı yer alıyordu.
Daha fazla bakmak istemedi annie.
Bahçeye çıktıktan sonra oturduğu çimlerin içinde gezdirdi ellerini.
Okadar dalmıştı ki çimlere,arkasından yaklaşan pierre'i farketmemişti bile.
Pierre yavaşça annie'nin omzuna dokundu.

"Hanımım,burada ne arıyorsunuz?"
Annie korkmuş bir yüz ifadesiyle arkasını döndü.
Pierre gözlerini büyüttü:

"Sizi korkuttuysam özür dilerim,bir mektup iletmek istemiştim."
Annie meraklı gözler ile pierre'e baktı.

"Bir sorunmu var?"

"Evet,bir davete buyurmanız isteniyor"

"Kimden?"

"Majesteleri'nin önemli bir akrabası,henüz yeni yetme çağında olsada,verdiği davetler ile ün kazanmış bir kont, vereceği davete katılmanızı arz ediyor."

"İyi öyleyse,ona katılacağıma dair bir cevap yaz pierre."

"Emredersiniz"
Pierre,yarı alman kökenli,yetenekli bir kahyaydı. Annie onu,bir aile dostunun önerisi ile bulmuştu,kısa sürede gerçek bir efendi-kahya ilişkisine sahip olmuş,bir bağ kurmuşlardı.
Gerçekten büyük bir malikanede sadece üç hizmetçi olmasına rağmen,hiç aksaklık yaşanmıyor,işler kolayca halloluyordu.
Birdiğer çalışan olan bahçıvan, benjamin michael; arasıra malikanenin işlerini görür,ardından kasabadaki evine dönerdi.
Kısa boylu genç bir oğlandı,bahçıvan olmasına rağmen şık bir gömlek giyer,hasır şapka takardı.
Annie ayılınca saatin geç olduğunu fark etti ve içeri girmek için ayağa kalktı.
Laire,kadını kapının önünde beklerken samimi bir şekilde gülümsedi:
"Hanımım, akşam yemeği hazır"

Oy vermeyi unutmayın lütfen! Desteğiniz için teşekkür ederim.

KαԃıɳHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin