Kαԃıɳ

7 "ASILZADE"

Zaman ilerlemiş,bir dans parçası,etrafı hoş bir atmosvere bürümüştü,çoktan birkaç kişi dans için salonun ortasında birbirlerine ,umut,sevgi,mutluluk ve bir okadarda minnettar bir şekilde bakıyorlardı. Buradaki çoğu kişi ya mesleki açıdan başarı sağlamış,yada kraliçe'nin akrabası konumunda olan insanlardı. Majesteleri ile karşılaşmak zor olsa gerek,davet edildiği halde böyle büyük davetlere çok nadir gelir,kendi adına yaptığı davetlerde bulunmazdı.
Annie,okadar dalgınlaşmıştı ki,yanıbaşına gelen davet sahibini fark edememişti.
"Doktor Annie sherman'dı değilmi?"
Kendisine sorulan soru ile kendine geldi.

"Ah! Özür dilerim,geldiğinizin farkına varmamıştım!"
Genç asilzâde gülümsedi.

"Kont,beni neden böyle bir davette görmek istediğinizi anlamadım fakat,davetiniz veni çok mutlu etti."

"Ah,evet... o konuda,gazete güpürlerini okurken tıp tarihi hakkında yazdığınız bir makale oldukça ilgimi çekti."
Annie gülümseyerek karşılık verdi.

Sonuçta kendisi gibi kişiler,nekadar mülk sahibi olursa veya mesleği nekadar saygın olursa bir alt tabaka olsa dahi soylular tarafından saygı görüyorlardı.
Genç asilzadenin yanındaki uzun,siyah saçlı,beyaz tenli kâhya küstah bir tavırla konuştu:

"Dans bir soylunun statüsünü belirlemede çok önemli bir etkendir."
Gülümsedi.

"Özel misafirlerimizden biri dans etmezse,bu kont adına büyük bir saygısızlık olur,değilmi?"
Asilzade uzunca birsüre bir noktaya baktıktan sonra kahyayı çağırdı:
"Sebastian"
Kahya eğildi.
"İzninizle"
Kahya,nihayet ayrılınca,Pierre Annie'nin önünde eğildi.
"Hanımım,bir özel misafirin dans etmemesi,davet sahibinin lehine olabilir. Lütfen,bu dansı bana lütfedebilir misiniz?"
Annie duygusuz gözlerle baktıktan sonra hiçbirşey söylemeden elini pierre'in elinin üzerine koydu.
Salounun ortasına geldiklerinde,pierre elini,annie'nin belinin üzerine koydu ve elini tuttu.
"Mazur görün lütfen,bu,acil bir durum"
Annie kafasını salladı.
Pierre sağ ayağını sola dönecek şekilde attığında,annie harekete ayak uydurdu. Döndükçe dalgalanan saçlarını yüzünün önünden yavaşça çektikten sonra pierre'e baktı Annie.
Saçları kumral-belkide sadece ortamın ışığından böyle görünüyordu- tonlarındaydı,saçlarıyla yakın tondaki gözleri ve keskin yüz hatlarıyla görünüşü,alt tabaka bir kâhya'dan daha fazlasını andırıyordu.
Okadar senronize bir şekilde dans ediyorlardı ki,Kadın sanki kendi kendine dönüyormuş kadar rahat hissediyordu.
Annie kendini kaptırmışcasına pierre'in yüz hatlarını süzüyor,ifadesiz bir şekilde gözlerine bakıyordu.
Herzaman olduğu gibi.

Kadın,hayatında mutlu olduğu anları saydı titreyen ellerinin parmaklarını yavaşça açarak. Kurtulamıyordu bu anılardan,herkesin bildiğinin aksine,kolay değildi kadın olmak. Ne güzeldi,ne kolaydı kadın olmak.
Kadın olmak gururunu kalbinde,canını karnında taşımaktı.

° ° ° ° °

Annie kendine geldiğinde yavaşca gözünü açtı,olanlarla ilgili birşey hatırlamıyormuşçasına şakaklarını ovdu,davet gereği gece yarısına kadar kalmış,bir süre sonra malikaneden ayrılmıştı.
Bu günü gerçekten sakin geçirmek istiyordu.